wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 15309 | WYNIKÓW
Nie znają Boga...
W mojej klasie prawie wszyscy chodzą na religię, mówią różne mądre rzeczy, kiedy katechetka o coś zapyta, ale na tym się kończy. Może oprócz dwóch dziewczyn, nikt nie bierze Boga na serio. Po prostu nikt im nigdy nie pokazał, jak wywalone w kosmos może być życie chrześcijanina. I to nie jest wcale ich wina. Lubię ich i oni mnie, ale oni piją i palą (nie tylko papierosy), a ja nie, i jednocześnie wszyscy doskonale wiedzą, że nie ma takiej opcji, żeby mnie do tego namówili. Podczas przypadkowego spaceru przegadałem sporo czasu z klasową koleżanką, którą razi klasowe pijaństwo i palenie, ale ona ma zakodowane, że Bóg to średniowieczne zabobony i że to jest jedna wielka lipa i rozumiem ją, bo nie wszyscy mieli tyle farta w życiu, żeby trafić między ludzi, którzy im pokażą wiarę. Ciężko z nią w ogóle rozmawiać o Bogu - no taki ma już charakter, po prostu uważa to za bzdury. Ale chciałbym jakoś pokazać jej, że się myli w kwestii wiary, że Bóg jest life-changing i że jest nie-potrafię-znaleźć-takiego-określenia-bo-jest-za-fajny. Tylko jak z nią pogadać, skoro zawsze siedzi z koleżanką?
Licealista
Zamieszanie na cmentarzu
Jest takie fantastyczne stare przysłowie, które przypomina ludziom, że na świętego Judy czas opatrzyć psom budy. Jasne, że w mieście psich bud raczej nie ma, ale czasami, gdy wyleguję się na kanapie, gdy dziewczynki słysząc świszczący za oknem wiatr przykrywają mnie dodatkowo kocem, to myślę, że psach żyjących w zupełnie innych warunkach.
Kontakty w ukryciu
Przez pewien czas kolega z klas okazywał różne oznaki zainteresowania. Gdy klasa to zauważyła i wyśmiała, zaraz przestał. Teraz rozmawia ze mną i jest miły tylko wtedy, gdy nikt nie widzi. Nie mam powodzenia u chłopaków w przeciwieństwie do jednej dziewczyny. Często o nim myślę i o tym, żeby mu w końcu powiedzieć, co do niego czuję. Przyjaciółka twierdzi, że on nie jest mnie wart, a ja go chyba przeproszę, bo przeze mnie wszyscy się z niego śmiali. Mam ochotę zaproponować mu wyjście np do pizzerii albo na spacer czy na rowery.
14-latka
Spotkania w grupie, nie we dwoje
Bardzo polubiłam młodszą o 3 lata córkę znajomych moich rodziców. Wiele rozmawiamy itd. Chciałbym się z nią od czasu do czasu spotkać i pójść z nią do kina, na pizzę, na spacer. Ale przeczuwam, że ani moi rodzice, ani tym bardziej jej rodzice nie będą zadowoleni. Wiem, że jest ona za młoda na chodzenie, ale takie spotkania bez zobowiązań to przecież nic złego.
15-latek
