wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8987 | WYNIKÓW
Spojrzenie w przeszłość i przyszłość
Jestem prawie pełnoletnim nieśmiałym i cichym chłopakiem, który doświadczył już zbyt dużo różnych upokorzeń, zbyt długo i przez zbyt wiele osób był odrzucany. Nierzadko modliłem się o miłość, żebym miał
dziewczynę i marzyłem o tym, żeby mój związek miał w sobie coś wyjątkowego. Zauważyłem, że każdą dziewczynę poznałem w kościele (rekolekcje, festyn, spotkania itp.) dlatego zawsze ufałem, że jeśli poznam tą Jedyną to tylko tam. Minęło te 6 lat podstawówki- w odrzuceniu od większości osób, ale z przyjacielem.
Licealista
Niecierpliwość
Poznałam na obozie szkolnym chłopaka starszego o dwa lata. Przystojny, miły, z poczuciem humoru. Zauważyłam, że ja też go zaciekawiłam. Gdy po kilku dniach powiedział mi „cześć”, to z wrażenia nie odpowiedziałam. No i od tego momentu zaczął mnie ignorować. Przeżywałam każde spotkanie na szkolnym korytarzu. Usłyszałam, jak jego kolega coś mówił do niego na mój temat. Zamęczam teraz przyjaciółkę moim problemem, bo przecież w czerwcu on opuści gimnazjum. Nie chcę czekać, aż spotkamy się z liceum.
14-latka
Problemy "Żyrafy"
Mam 170,5 cm wzrostu. Już teraz jestem wyższa od 95% moich rówieśniczek, przewyższam ciocie, babcie, nauczycielki i mamę. Wiem, że wszystkie modelki są wysokie i zgrabne, ale ja źle się czuję z moim wzrostem. Nie ma dnia - dosłownie, żebym nie myślała o wzroście i nie porównywała się ze wszystkimi spotkanymi dziewczynami. Do tego duża stopa, więc co kiedyś z obcasami? Nie akceptuję swojego wzrostu i źle mi z nim.
Żyrafa, lat 14
Już się nie wykłócam
Matura coraz bliżej, jestem pełnoletnia, wnet zacznę studia. Niestety, w swoim mieście, bo bez sensu wyjeżdżać, skoro na miejscu jest dobra uczelnia. Przez kilka lat wciąż kłóciłam się z rodzicami, szczególnie z mamą. Wreszcie zrozumiałam, że mogę wiele spraw widzieć inaczej, nie muszę rodziców przekonywać, by myśleli tak jak ja. Nie muszę się zwierzać z każdej myśli, opowiadać o wszystkim szczegółowo. No i jest teraz w domu o wiele lepiej. Polecam młodszym czytelnikom takie podejście.
Maturzystka
Zwyzywany, poniżony
Byłem w drużynie piłki nożnej z pewnym kolegą. Może nie jesteśmy super przyjaciółmi, ale też nie jesteśmy wrogami. Potrafimy się razem śmiać. W pewnym momencie coś nie spodobało mu sie w mojej grze i zaczął mnie wyzywać od śmiecia. I dalej da się przewidzieć co. Zupełnie tego nie rozumiem. Znamy się tyle lat, a on nagle z takimi obrazami do mnie. Nie tłumaczyłbym tego zdenerwowaniem, bo to było jednak mówione ze spokojem. Czuje się strasznie poniżony.
Nastolatek
Ostrożnie i rozważnie
Od jakiegoś czasu zdrowo się odżywiam. Słodycze jem tylko okazyjnie. Dzięki filmikom na you tube przekonałam się, jakie może być jedzenie niezdrowe, powodujące różne choroby. Siostra, tata i mama mówią, że jestem nienormalna i dlatego codziennie chcą mi coś wepchać niezdrowego. Mama mi powiedziała ,że zna osoby, które się zdrowo odżywiały i dawno już są w grobie . A ja czytałam w Internecie, że ludzie, którzy się zdrowo odżywiają mogą żyć nawet 120 lat. Według mnie to jest prawda.
Czwartoklasistka
Problemów nie brakuje
Po wielu bardzo trudnych latach zostaliśmy z mamą sami. Zapanował już spokój, a jednak problemów nie brakuje. Mama ciągle narzeka, jest słaba, wcześnie się kładzie, nie ma siły do pyskującego brata. To na mnie spada sprzątanie, szczególnie wieczorami. Brat się buntuje, źle odzywa się do mamy i do mnie. Mama pracuje, kombinuje, by było na stać na różne rzeczy, ale i tak ciągle brakuje pieniędzy. Koleżanki obnoszą się z modnymi rzeczami, a ja?
Nastolatka
Za zgodą rodziców
Założyłam konto na aplikacji z opowiadaniami. Aplikacja miała ograniczenia wiekowe, od 13 lat. Zrezygnowałam więc z założenia konta. Kiedy jednak sprawdzałam mój e-mail, zobaczyłam wiadomość z prośbą o aktywację mojego konta. Stwierdziłam, że skoro dostałam taką wiadomość, nic się nie stanie, jak je założę. Teraz dotarło do mnie, co zrobiłam. Zastanawiam się, czy usunąć konto. Z drugiej strony bardzo wciągnęłam się w kilka opowiadań i żal byłoby mi z nich zrezygnować...
11-latka
Czy mogę sie na jej śmierć jakoś przygotować?
Drogi Mędrcze Dyżurny! Mam Babcię, którą bardzo, bardzo kocham. Jest dla mnie kimś wyjątkowym. Jestem z Nią bardzo zżyty. Ale ona ma już wiele lat i coraz częściej choruje. Wiem, że niestety kiedyś umrze, jak każdy człowiek. Wiem również (jestem tego pewien), że nie będę potrafił pogodzić się z Jej śmiercią. Coraz częściej myślę sobie, jak to będzie, kiedy Jej zabraknie. Moje życie nie będzie miało żadnego sensu! Czy mogę sie na jej śmierć jakoś przygotować? Robert
Kłamczucha
Moja przyjaciółka, którą traktowałam jak siostrę, okłamywała i oszukiwała mnie przez dłuższy czas. Na początku nie chciałam w to wierzyć - znam ją wiele lat, traktuje jak członka rodziny. Pewnego dnia zdecydowałam, że zerwę z nią kontakt. Kiedy chciała ze mną pogadać, mówiłam, że nie mam czasu. Teraz ja ją raniłam. Potem chciałyśmy to zatrzeć, więc chodziłyśmy z cała grupą dziewczyn, ale to już było inaczej. Chciałabym porozmawiać z nią. Czy jest sens odbudować tę relacje?
Zawiedziona
Najpopularniejsze
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kłamstwo ma krótkie nogi
- Załącznik #9471731
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Uratowałeś mi życie
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Różne pożegnania
- Jesteśmy jak naczynia połączone
- Polacy zadecydowali. Od 2026 tylko czas letni
