wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 10855 | WYNIKÓW
Utrzymać przyjaźń
Mam w klasie niezwykle dobrą przyjaciółkę. Bardzo dobrze się rozumiemy.
Mieszkamy w sąsiadujących miejscowościach. Niestety, idziemy do różnych liceów. Szkoły są w tym samym mieście, ale oddalone od siebie. Oprócz zamiłowania do książek nie mamy raczej wspólnego hobby. Obie martwimy się, jak to będzie z nami w liceum. Czy nadal będziemy mieć tyle tematów do rozmowy? Nie wiem, czy będziemy miały czas spotykać się regularnie. Nie chcę stracić tak zaufanej przyjaciółki. Zastanawiam się, co mogłybyśmy robić, żeby nie stracić kontaktu.
Szesnastolatka
Sporo stresów
Relacja z moją przyjaciółką już nie jest taka serdeczna jak dawniej. Denerwuje mnie to, gdy o kimś źle mówi albo jak "doszukuje się” dziury w całym. Oczywiście nie twierdzę, że ja jestem idealna. Przeszkadza mi jej narzekanie i to, że źle mówi o innych. Wczoraj pytała, czy jesteśmy jeszcze przyjaciółkami. Przez to rozmawiam dużo z kolega, a on się obraził, gdy chciałam spędzić czas z koleżankami. To wszystko mnie stresuje. To ostatni rok przed liceum, tam pewnie będzie lepiej.
Zmęczona 14-latka.
Brak radości
uczestniczę w szkole animatora Ruchu Światło – Życie, ale zastanawiałam się, czy nie zrezygnować , bo ciężko mi to pogodzić nauką. Napisałam o tym animatorce prowadzącej szkolenie. Ona odpisała, że na pewno to wszystko pogodzę i wymieniła rzeczy, które ona robi. Wspomniała też , że jej zamiarem jest, abym w tym roku pojechała jako animatorka na oazę dla dzieci. Oznaczałoby to dla mnie miesiąc poza domem, bo zaraz potem mam kolejny wyjazd na 2 tyg. Nie umiem zajmować się dziećmi i w ogóle sobie tego nie wyobrażam. Chciałam sobie trochę odpocząć i zacząć uczyć się do olimpiady. Ale oczywiście Bóg wszystko może itd. Wyglądałoby też na to , że nie potrafię poświecić czasu dla Niego, a na naukę potrafię. Dziś szukałam odpowiedzi w Piśmie Świętym i natrafiłam na fragment o tym, jak Jezus mówi Piotrowi, żeby pasł Jego baranki. Nie wiem kompletnie, co mam robić. Jest jeszcze jedna sprawa: nie potrafię znaleźć w życiu radości. Wszystkie dni są do siebie podobne, nie mam czasu, by poczytać ciekawą książkę albo obejrzeć filmu. Nie zależy mi też na kontaktach z osobami z mojej klasy, usprawiedliwiam się zmęczeniem. Napisałabym, że jestem uzależniona od nauki, ale nie wiem , czy to możliwe. Chodzę do szkoły językowej , gram na instrumencie, chodzę na spotkania oazowe. Mieszkam na wsi, więc muszę dojeżdżać. Wiem, że to nie jest dużo, ale to wypełnia cały czas. Uczę się dużo i ciągle, nie potrafię tego nie robić. Przygotowuje się do jednego konkursu, a nauczycielka innego przedmiotu mówi ,że to nie jest ważne i powinnam uczyć się do przyszłorocznej olimpiady. Nie mam prawie żadnej satysfakcji z tego , co robię.
Licealistka
Przykra sprawa
Moja najlepsza przyjaciółka i ja nie lubimy naszej koleżanki z klasy. Ona ciągle kłamie, wymyśla głupoty, przezywa, źle się uczy przez swoje lenistwo i jest niemiła, dlatego nie ma przyjaciół. Ostatnio przyczepiła się do mojej przyjaciółki i cały czas za nami łazi. To działa na nerwy, tym bardziej, że kilka tygodni temu wyciągnęłyśmy do niej pomocną dłoń, ale zostałyśmy wyzwane, powiedziała wtedy mi, że odbierze mi przyjaciółkę. Jak mamy się jej pozbyć? Przyjaciółka nie potrafi ostro zareagować, ale ma jej naprawdę dosyć.
Zażenowana
Imprezy z okazji 18-tek
Nie lubię wielkich imprez, nie mam też masy znajomych. Tymczasem nasz rocznik świętuje 18-tki. Moja przypada w czasie wakacji. Marzę, by zaprosić tylko przyjaciółki, by spotkać się z nimi w ogrodzie, przy grillu, pośmiać się, by nie zapraszać masy osób, za które nie mogę wziąć odpowiedzialności. Strasznie się tym stresuję. W dodatku najbliższa przyjaciółka wraca kilka dni po dacie moich urodzin i nie wiem, czy przesunąć datę naszego spotkania. Nie sądziłam, że będzie tyle problemu z jednymi urodzinami.
Licealistka
Woskowa guma do żucia
Śpiewały z całego serca, pewnie słychać je było daleko na polach. Przyznały też ze śmiechem, że nie były idealne, miały różne psikusy za uszami. Ksiądz już chciał zmienić temat, ale nic z tego, dziewczyny zaczęły się domagać szczegółów. No i roześmiane kobiety przyznały, że czasach, gdy nie było nigdzie gumy do żucia, one po nabożeństwach żuły wosk ze świec. Wcale to nie smakowało, ale taka panowała moda, młodsze natychmiast łapały to od starszych i popisywały się przed ministrantami tym żuciem.
Nawiązać kontakt
Bardzo lubię jednego z kolegów z mojej klasy. Nie znamy się, bo on trzyma z chłopakami, ja z kilkoma dziewczynami. Nie odezwał się do mnie nigdy, ani cześć, nic. Jestem najlepsza z klasy, a on ma ostatnio trochę problemów z matematyką. Tak sobie myślę, że mogłabym mu pomóc, ale czy to dobry pomysł? Może on nie jest jakiś super przystojny, ale ostatnio kilka razy zachował się wobec mnie miło. Nasz wspólny czas w gimnazjum zbliża się do końca, szkoda.
Gimnazjalistka, klasa III
Rodziców się nie przekonuje
Na to, że rodziców nie trzeba przekonywać do swoich racji, bym nie wpadła, mimo że dostrzegam, że w jakiejkolwiek sprawie - czy mojej czy rodzeństwa – to przekonywanie niewiele daje. Czasem dużo daje spokojna rozmowa. Jak to w domu. Nie ma jednej recepty. Dziwne, że tego wcześniej nie dostrzegłam. Nie doszłoby do wielu bezsensownych kłótni. Nieraz trzymałam język za zębami czysto intuicyjnie. Pomogła mi Pani rozwiązać właśnie jeden z problemów mojej koleżanki. Zapomniałam o tej najprostszej metodzie, jaką jest rozmowa. Dziękuję raz jeszcze.
16-latka
Wszystko psuję
Jest ode mnie 3 lata starszy, bardzo dojrzały i wartościowy. Nigdy nie sądziłam, że taki chłopak zainteresuje się mną. Pierwszy raz dzieje się coś takiego i ja wszystko psuję. Cieszę się na nasze spotkania w czasie prób, cieszę się na rozmowy z nim, a gdy to się dzieje, to zachowuję się odwrotnie niż chcę. On zagaduje, rozśmiesza, stara się, by było miło, a ja jestem milcząca, zamknięta, skała. Trochę łatwiej rozmawia się mi, gdy wieczorami piszemy, ale w realu blokada.
15-latka
Fałszerstwa w dobrym stylu
To, że coś widać, albo słychać, nie znaczy wcale, że istnieje naprawdę.
Moja koleżanka mnie okłamała. Najpierw obraziła się na swoją przyjaciółkę a potem namówiła mnie, bym ją obgadywała. Nie chciałam, ale słówko na Asię powiedziałam. To prawda. Po jakimś czasie one się pogodziły a koleżanka swoje słowa mnie przypisała i jeszcze powiedziała, że to ja zaczęłam. Teraz Asia mi nie ufa... Na szczęście, to nie moja historia. To fragment listu, jakie otrzymuje nasza Iza Paszkowska od Darmowych Korepetycji.
