wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2364 | WYNIKÓW
Zero kontaktu
Chcę mieć prawdziwego przyjaciela, z którym będę mogła rozmawiać o problemach, śmiać się. Piszę to tuż po stracie przyjaciółki. Na jej urodziny przyszły dwie "typowe lalki XXI w.", którym wyraźnie się nie spodobałam i głośno się dziwiły, że ona się ze mną przyjaźni. Od tego czasu zero telefonów, zero rozmów, zero spotkań. Nie odpisywała na portalu. Dlaczego za każdym razem wszystko tak wygląda? Poprzednią przyjaciółkę straciłam, bo była zazdrosna o moje oceny.
Nastolatka
Trochę obaw
Spotykam się z bardzo wartościowym chłopakiem. Oboje jesteśmy zaangażowani w życie parafii, on ministrant, ja marianka. Trochę mnie peszą jego wyznania, pisane i mówione. Boję się być dorosłą, boję się, że to minie jak u rodziców. Jak sobie poradzić z uczuciem do niego i lękiem przed problemami?
15 -latka
Czy Pan Bóg o mnie zapomniał?
Zakochałam sie w chłopaku, przez jakiś czas byliśmy razem, a on teraz mnie olewa, bardzo mnie to boli. Do tego napisałam za dużo sms-ów, boję się reakcji taty. No i niedługo będzie wywiadówka w szkole, a ja trochę zaniedbałam przez jakiś czas szkołę i mama dopiero się o tym dowie. Jest już bardzo ciężko. Gdy się modlę, zawsze proszę o to, żeby w końcu było dobrze, ale jest bez zmian. Skoro jest tak dużo ludzi na świecie, to może o mnie Bóg przez przypadek zapomniał i dlatego jest tak źle?
Nastolatka
A ja się nie boję
Bawiłam się z małą siostrą, coś jej czytałam, opowiadałam i już słyszę komentarz, czy to aby bezpieczne, czy to nie jest zło, jakaś tam baśń, jakieś rysunki z książeczki, bo wróżka, różdżka, czarownica itd. Mam dosyć lęku, który mama z babcią próbują w nas wlać. Boją się książek, obrazków, zabawek, nadruków. Mam wrażenie, że najchętniej zamknęłyby nas w domu i nie wypuszczały do złego świata, a w środku żadnej telewizji, komputera, a ostatnio już nawet i książek. Mam tego dosyć.
13-latka
Może jeszcze nie czas?
Zakochałam się. Bardzo mi na nim zależy, ale nie potrafię do niego zagadać ani nic z tych rzeczy. Widzimy się dosyć rzadko, praktycznie tylko w kościele i ewentualnie w drodze do szkoły. Bardzo często wyobrażam sobie, jak do niego podchodzę i witam się. Gdy już go widzę, to po prostu nie daje rady wy-dusić z siebie słowa. Najgorsze jest też to, że wszędzie chodzi z dwójką swoich kolegów i przy nich to dopiero boje się do niego podejść. On jest bardzo przystojnym i dobrze zbudowanym chłopakiem. Jest praktycznie marzeniem każdej dziewczyny. Jego rodzice są bardzo bogaci. Dla nich liczy się tylko praca, kariera i pieniądze. On jest dobrze wychowany, ale chyba brakuje mu miłości w rodzinie i nie potrafi nikogo pokochać. Jak normalnie, na luzie do niego zagadać? Jak spróbować otworzyć go na tę miłość?
16-latka
Bez potrzeby częstych kontaktów
Jesteśmy parą od 5 miesięcy, ale coraz bardziej mnie martwi to, że ja ciągle wychodzę z inicjatywą spotkań, wymyślam, co będziemy robili. W szkole prawie się nie widzimy, bo to inne klasy, poza szkołą też raczej nie, chyba, że ja proponuję. Jednocześnie to bardzo dobry chłopak, zapewnia o uczuciu....
16-latka
Najpopularniejsze
- W niedzielę inauguracja pontyfikatu Leona XIV
- Zróbmy coś dobrego
- Załącznik #9220881
- Bazylika św. Pawła za Murami w Rzymie
- Alicja w krainie cudów
- 7 maja odbędzie się konklawe
- Papież Franciszek i "Mały Gość"
- Jest nowa książka naszego dziennikarza
- Trwa najpiękniejszy miesiąc w roku
- Czy święci chodzą w niebie w aureoli?
