wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 386 | WYNIKÓW
Jezus przebaczył
Koleżanki się na mnie obraziły, bo ostro sprzeciwiłam się pijaństwu na wycieczce. Wmieszały w tę sprawę dziewczyny mające zamiar popijać, więc one też mnie unikają, nie odpisują, nie odbierają telefonów. Zrezygnowałam z wycieczki. Rodzina mnie wspiera, brat rozśmiesza, ale mi żal. Żal mi tych chwil razem spędzonych, wpisów do pamiętnika. Ile razy siedziałam cicho, kiedy nie zgadzałam się z ich opiniami. Ile razy uśmiechałam się mimo że byłam na nie zła? Czuję się trochę jak Jezus (choć nie ma co porównywać jego cierpienia z moim) opuszczony i zdradzony.
Szóstoklasistka
Przed egzaminami gimnazjalnymi
W kwietniu mam końcowe egzaminy. Wiem, że nie są łatwe, ponieważ pisałam już próbne. Moi rodzice z bratem mówią, abym wydrukowała stare testy i porobiła. Tylko to ich gadanie mi nie pomaga. Mam naukę do klasówek, powtórki z wszystkich klas, lektury do przeczytania. Ostatnio sięzastanawiałam, czy oni nie mają wiary w moje możliwości?
Gimnazjalistka, kl. III
Gdy tata pije
Wychowuję się z ojcem alkoholikiem. Mama się często załamuje. Ojciec jej nie szanuje. Nigdy nikomu o swoim życiu nie opowiadałem, nikt nie zna mojego problemu. Bywam często smutny, bo myślę, jak inne jest moje życie, ile przykrości przeżyłem. Czasami czuję się bez sił, chociaż mam marzenia na temat przyszłego zawodu. Jak z tym dalej żyć?
Gimnazjalista
Moje marzenia
Moim marzeniem od dzieciństwa była gimnastyka. Zawsze kochałam taniec i gimnastykę. Ciągle uczyłam się robić gwiazdy i tak dalej. Nawet teraz to moje marzenie, ale rodzice tego nie rozumieją. Mieszkam na wsi i nie mam takich szans jak dzieci w mieście. Rodziców denerwuje to, że w wolnym czasie ćwiczę. Mam żal do siebie, że nie mam takich szans . Próbowałam uczyć się z Internetu, ale to nie to samo.
13-latka
Zaprzyjaźnić się, ale jak?
Miałam prawie 13 lat, kiedy zakochałam się w moim koledze z podstawówki, ale poszliśmy do różnych gimnazjów. Jednak gdy spotykaliśmy się przypadkowo, zawsze miło się gadało. Kilka razy zapraszałam go do siebie do domu, żeby go lepiej poznać, zaprzyjaźnić się, bo wiem, że same krótkie pogawędki nie sprawią, że się we mnie zakocha, a poza tym zanim się zacznie z kimś ''chodzić", to najpierw dobrze jest się z nim zaprzyjaźnić. Niestety, nigdy nie mógł, a sam mnie nie zaprosił, zresztą, ma trudną sytuacje rodzinną. Co mogę zrobić, aby nasza relacja mogła się trochę rozwinąć? Dalej próbować go do siebie zaprosić? Porozmawiać z nim na ten temat
14-latka.
