wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8314 | WYNIKÓW
Spełnij prośbę z Nieba
Otoczone cierniami, płonące ogniem miłości. Czasem przebite mieczem. Tak przedstawiane jest serce Maryi. Z takim sercem Matka Najświętsza objawiła się Łucji, która wtedy była już zakonnicą, karmelitanką. Łucja pamiętała dobrze tamte spotkania w Dolinie Cova da Iria, gdzie razem z Franciszkiem i Hiacyntą zwykle wypasali owce. Chętnie tam przychodzili, spędzali całe dnie, pilnując zwierząt i bawiąc się.
Wyciszyć sprawę
Nasza przyjaciółka zakochała się w pewnym ministrancie. Chciałyśmy jej pomóc, więc doprowadziłyśmy do tego, że pewnego dnia on podszedł do nas, gdy ona była z nami. Była tak przerażona, że krzyknęła, by sobie poszedł, a chwilę później była w rozpaczy. On się chyba obraził, zresztą, wiemy, że teraz podoba mu się inna dziewczyna. A przyjaciółka jest załamana swoim zachowaniem. Jak pomóc?
Przyjaciółki
Nawrót uczuc
Kiedyś bardzo podobał mi się kolega z klasy, nawet chodziliśmy ze sobą przez dwa tygodnie i nagle koniec, już nie chciał. Potem żartował z różnymi koleżankami, a na mnie nie spojrzał. Jakoś udało się wyrzucić uczucie z serca. Ale z pierwszym dniem w szkole wszystko wróciło i to z większą siła. Tak bardzo mi na nim zależy. Jak nigdy na nikim!
12-latka
Tango Francesco
Zobaczcie teledysk do piosenki "Tango Francesco". Wykonali ją i nagrali Siewcy Lednicy. Powstała z inspiracji postacią i nauczaniem papieża Franciszka. Decyzja o napisaniu nowej lednickiej pieśni zapadła już kilka chwil po tym, jak okazało się, że nowy Papież pochodzi z Argentyny. "Tango Francesco" ma gościć na ustach polskiej młodzieży, która w tym roku uda się na Światowe Dni Młodzieży do Rio de Janeiro.
Przetrwać głupi wiek
Moja mama chce, bym siedział całymi dniami w domu. Mogę nie ruszać się od komputera, byle mnie miała na oku. Ojciec rozumie, że muszę mieć kontakt z kolegami. A z nimi nie jest dobrze. Zaczęło się powszechne palenie, a poziom i tematyka rozmów- żenująca. Nie mam ochoty przebywać z nimi w dymie. Nie palę i nie chcę. Jak to wszystko pogodzić?
Gimnazjalista
Złe zwyczaje w mojej klasie
Dziewczyny zaczynają mówić o nieprzyzwoitych rzeczach dotyczących dojrzewania, płci itp. Nie chcę się w to wtrącać i jestem trochę temu przeciwna. Odwiedziłam jedną z koleżanek w domu, ale jedno co robiła to grała. Nudziło mnie to. Chcę lubić wszystkich. U nas co dwa dni któraś inna jest pokłócona. Mam tego dość, a do tego nie lubię również obgadywania.
11-latka
Refleksje animatorki
Mnóstwo negatywnych myśli przeszło mi przez głowę przed rozpoczęciem rekolekcji: ,,nie dasz rady, głupia jesteś, że pchasz się do takiej roli, nie nadajesz się na animatorkę, jesteś za mało kontaktowa, nie dajesz dobrego przykładu" itp. Ja natomiast dobrze wiedziałam, że Pan Bóg tego ode mnie chce, że mnie wzywa do takiej roli, że to moje niełatwe zadanie. Pierwszego dnia liczne obawy nadal siedziały mocno w mojej głowie. ,,co Ty tu robisz w ogóle? Przecież Ty jesteś typem za spokojnego i za cichego człowieka. Nie umiesz zwracać innym uwagi i przewodniczyć grupie.". Jednak gdzieś w sercu słyszałam, że to dobrze, iż mam takie obawy - że nie czuję się godna swojego zadania. Dziewczyny z mojej grupy z każdym dniem lubiłam coraz więcej. Każde nasze spotkanie było okazją do ubogacania się nawzajem.
Męcząca maska
To był mój pierwszy chłopak, przylgnęłam do niego całym sercem. No i byłam ślepa, więc nie widziałam, że coraz bardziej się ode mnie oddala, że nie chce częstych kontaktów. Zawsze go sobie w duszy tłumaczyłam. No i nagle trach, on ma nową dziewczynę, cudownie się podobno dogadują. To był dla mnie szok, po którym nie potrafię się pozbierać. Najgorsze, że ciągle go i ich widuję, a od września będzie jeszcze gorzej, gdyż uczymy się w jednej szkole. Staram się jak mogę, maskuję uczucia, kpię, śmieję się, wychodzę z domu, spotykam się z koleżankami. Czuję, że ona mnie obserwuje. A ja nie chcę go już zdobywać, tylko po prostu nie potrafię z dnia na dzień wyrzucić go z serca. Nikt nie wie jak się męczę, bo potrafię się nieźle maskować.
Licealistka
Widowisko pod szkołą
Czyż to nie sympatyczne, że wszyscy uczniowie i garstka przedszkolaków od razu się śmieją, komentują, oczywiście stoją i za nic nie chcą ruszyć, dopóki Pan lub Pani Koki nie zrobią z nami porządku? Przecież to takie ważne, by pożegnać rodziców z uśmiechem, w dobrym humorze. Od razu dzień jest lepszy. Dlatego obmyślamy z Koką różne poranne przedstawienia, by dostarczyć naszym widzom różnorodnej rozrywki.
