Celowe skaleczenia

To bardzo ładnie, że martwisz się o koleżankę, ale rówieśnicy raczej tu nie pomogą. W takim przypadku potrzebna jest terapia, leczenie przez wyszkolonego psychologa.
Gdyby ona do mnie pisała, to mogę na różne sposoby tłumaczyć, że:
1. To jest grzech, gdyż dobrowolnie się kaleczy, naraża na zakażenie, to jest jednak szkodzenie zdrowiu, czyli grzech przeciwko V przykazaniu
2. Samookaleczenie jest próbą zwrócenia na siebie uwagi otoczenia. Może więcej osób w klasie jej nie lubi, może ona Wam zazdrości różnych przyjaźni i w ten sposób chce zwrócić na siebie uwagę.
3. Kaleczenie się jest też podświadomą formą wymierzania sobie kary. Ona sie za coś karze, z czegoś jest niezadowolona.
4. Nie trzeba robić wokół tego sensacji, przyglądać się jej z uwagą, za dużo o tym mówić, przeżywać. To jest zły nawyk, to nie jest wyjście z kłopotów. Problemy trzeba spokojnie rozwiązywać, nie ma sytuacji bez wyjścia, a kaleczenie się jest głupie. Jeśli ona zauważy, że teraz zwracacie na nią uwagę, że teraz ona jest w centrum, to będzie dalej tak robiła.
Możecie spokojnie zwrócić jej uwagę, że kaleczenie się jest niemądre i niezdrowe. Niech powie, jakie ma problemy, może będziecie mogli jej pomóc. Nie trzeba rozpaczliwe zadawać sobie bólu, wystarczy opowiedzieć, a grupa koleżanek niech spokojnie wysłucha, może coś doradzi.
Nie jest łatwo żyć w grupie. Trzeba się tego nauczyć. Możecie się spokojnie zastanowić, czy ta kolezanka ma kłopoty w szkole, a klasie, z Wami. Źródło kłopotów może też tkwić w domu, w rodzinnych problemach.

Wierzę, że terapia, rozmowa mamy z lekarzem, z psychologiem powinna pomóc. Jeśli nadal robi to wklasie, to informujcie o tym wychowawczynię.


Więcej listów:

zadaj pytanie...