Uroczystość Ofiarowania Pańskiego

Dziś Uroczystość Ofiarowania Pańskiego. Przypada zawsze czterdzieści dni po Bożym Narodzeniu i kończy  w Polsce okres śpiewania kolęd, trzymania żłóbków i choinek - kończy się tradycyjny (a nie liturgiczny - ten skończył się świętem Chrztu Pańskiego) okres Bożego Narodzenia. Tradycyjnie dzisiejszy dzień nazywa się dniem Matki Bożej Gromnicznej. W ten sposób uwypukla się fakt przyniesienia przez Maryję małego Jezusa do świątyni. Obchodom towarzyszyła procesja ze świecami. W czasie Ofiarowania starzec Symeon wziął na ręce swoje Pana Jezusa i wypowiedział prorocze słowa: "Światłość na oświecenie pogan i na chwałę Izraela" (Łk 2, 32).

W Polsce święto Ofiarowania Pana Jezusa nabrało charakteru maryjnego. Polacy widzą w Maryi tę, która sprowadziła na ziemię niebiańskie Światło i która nas tym Światłem broni i osłania od wszelkiego zła. Dlatego często brano do ręki gromnice, zwłaszcza w niebezpieczeństwach wielkich klęsk i grożącej śmierci. Niegdyś wielkim wrogiem domów w Polsce były burze, a zwłaszcza pioruny, które zapalały i niszczyły drewniane domostwa. Właśnie od nich miała strzec domy świeca poświęcona w święto Ofiarowania Chrystusa. Zwykle była ona pięknie przystrajana i malowana. W czasie burzy zapalano ją i stawiano w oknach, by prosić Maryję o ochronę. Gromnicę wręczano również konającym, aby ochronić ich przed napaścią złych duchów.

Ze świętem związanych jest wiele ludowych zwyczajów. Po przyjściu z kościoła, gdzie święcono gromnice, z zapaloną świecą obchodzono dookoła dom, a wchodząc do środka, klękano na każdym progu. W drzwiach, a czasami i w oknach, czyniono znak krzyża. W niektórych regionach gromnicą kopcono na framudze drzwi krzyż, który miał zabezpieczać dom przed uderzeniem pioruna.