piątek, 17 marca, 2017r

Hau, Przyjaciele!

Po nabożeństwie Drogi Krzyżowej marianki długo stały obok plebani i żywo dyskutowały z księdzem Wojtkiem. Tak strasznie jęczałam, że Pani wypuściła mnie do ogrodu, a przez pewien podkop, który sobie zrobiłam na tyłach domu, mogłam się przekraść do śmiejącego się właśnie towarzystwa. Niestety, zebranie właśnie się kończyło. Anka podsumowała plany na jutro- najpierw wielkie sprzątanie terenu wokół groty, a potem pieszy rajd do Smolnicy. Spotkają się z tamtejszymi mariankami, zajdą do pobliskiego lasu, będzie spotkanie w leśniczówce, a potem powrót. Dziewczyny wykrzykiwały, co koniecznie trzeba zabrać- wygodne buty, coś do jedzenia i picia, bo mowy nie ma o kupowaniu po drodze. No i piłki, jeszcze czapek nie można zapomnieć, plecaki, by żadna nie maszerowała z torebką, jak paniusia. Szczeknęłam głośno i wszystkie spojrzały na mnie. Potem przeniosły wzrok na księdza. „No dobra, zgadzam się i na psy i nie pytam nawet, ile ich będzie.” Wybuch entuzjazmu był jasnym dowodem, że zwierzaków będzie raczej sporo. Cześć. Astra