Kto dla Jezusa ma miejsce, ma wszystko.

W hotelu, gdzie artystka się zatrzymała, ktoś ukradł jej aparat fotograficzny i przepadły wszystkie zdjęcia. Łatwo się domyślić, jak coś takiego może popsuć cały wyjazd, może zabrać człowiekowi całą radość. Gdy dowiedział się o tym jeden z polskich franciszkanów, którzy od lat mieszkają i służą w Ziemi Świętej, postanowił zaprosić ją do kaplicy Narodzenia Jezusa. Było to późnym wieczorem, ludzi już niewielu. Pani Alicja razem z córką usiadły przy gwieździe wskazującej miejsce Jego narodzenia i razem przez dwie godziny, w blasku świec, śpiewały kolędy. A potem jeszcze franciszkanin zaprosił panie do kaplicy – raczej niedostępnej dla pielgrzymów – tam, gdzie Maryja prawdopodobnie obmyła nowo narodzone Dzieciątko Jezus. „Właściwie potem cieszyłam się, że mnie okradziono, bo bez tego ominęłoby mnie TAKIE przeżycie w Betlejem” – wspominała pani Węgorzewska. „Kto ma Jezusa, ma wszystko” – mówiła karmelitanka, św. Teresa od Dzieciątka Jezus. I nie chodzi wcale o to, by Go zobaczyć, ale o to, by Go do siebie, do swojego życia przyjąć. Bo kiedy On jest tak blisko, kiedy zapraszasz Go do swoich spraw, wszystko jest możliwe i układa się właściwie. Przeczytaj obok jak przekonała się o tym karmelitanka, św. Teresy z Lisieux, która przy zakonnym imieniu nie tylko nosiła imię Dzieciątka, ale zaprosiła Jezusa do swojego życia. Chciała być zabawką małego Jezusa, z którą On bawi się tak jak chce. A święty Franciszek, którego wielu z Was poznało na tegorocznych Roratach, marzył o tym, by zobaczyć Boże narodzenie. I kiedyś, wracając z Rzymu do Asyżu, zatrzymał się w Greccio, niewielkiej miejscowości. Ponieważ zbliżały się święta, Franciszek postanowił odtworzyć historię narodzenia Jezusa. W Wigilię zwołał braci i okolicznych mieszkańców do jaskini w lesie. Przygotowano siano, przyprowadzono owce, woła i osła. W żłobie przed ołtarzem położono figurkę Dzieciątka Jezus. Legenda głosi, że gdy zbliżył się do niej św. Franciszek, Dzieciątko wyciągnęło ku niemu ręce, a jaskinia i las rozświetliły się przedziwnym światłem. W sercach ludzi zapanowały radość i pokój. Franciszek pomógł Chrystusowi narodzić się w ich sercach. Dzisiaj w Greccio znajduje się franciszkańskie sanktuarium Żłóbka. Przeczytajcie o tym niezwykłym miejscu na s. 6–9. A na kolejnych dwóch stronach możecie zobaczyć polskie stajenki – największą, najstarszą, ruchomą, żywą… Bo tak jak św. Franciszek 800 lat temu ludzie wciąż budują stajenki. Nie tylko w kościołach, ale i w swoich domach, ogrodach i na rynkach miast. Bo Jezus urodził się dla wszystkich, ale przychodzi na zaproszenie. Wystarczy otworzyć swoje serce i powiedzieć: „Zamieszkaj u mnie, Jezu. Jest miejsce”.