wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4754 | WYNIKÓW
Refleksje animatorki
Mnóstwo negatywnych myśli przeszło mi przez głowę przed rozpoczęciem rekolekcji: ,,nie dasz rady, głupia jesteś, że pchasz się do takiej roli, nie nadajesz się na animatorkę, jesteś za mało kontaktowa, nie dajesz dobrego przykładu" itp. Ja natomiast dobrze wiedziałam, że Pan Bóg tego ode mnie chce, że mnie wzywa do takiej roli, że to moje niełatwe zadanie. Pierwszego dnia liczne obawy nadal siedziały mocno w mojej głowie. ,,co Ty tu robisz w ogóle? Przecież Ty jesteś typem za spokojnego i za cichego człowieka. Nie umiesz zwracać innym uwagi i przewodniczyć grupie.". Jednak gdzieś w sercu słyszałam, że to dobrze, iż mam takie obawy - że nie czuję się godna swojego zadania. Dziewczyny z mojej grupy z każdym dniem lubiłam coraz więcej. Każde nasze spotkanie było okazją do ubogacania się nawzajem.
Tyle problemów
Mam bardzo zaniżoną samoocenę, ale tutaj nie chodzi o wygląd, tylko o charakter. Są obietnice, które sama sobie przyrzekłam, a potem je złamałam. W dodatku bardzo spodobał mi się starszy chłopak. Bardzo dobrze się uczy, nie uchodzi za żadnego podrywacza. Sama do niego napisałam i parę razy się spotkaliśmy. Skoro sam mnie przytulał, komplementował, czy to nie był sygnał, że chce czegoś więcej? Stwierdził, że jednak nie chce. Niesamowicie mnie to męczy i jeszcze bardziej siebie nie cierpię. Niech mi Pani pomoże.
15-latka
