wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4791 | WYNIKÓW
Przemyślenia
Dlaczego, jak się zakochasz, to tak trudno przestać? W szkole go widzę codziennie, na jego widok mam uśmiech na twarzy i czuję się taka szczęśliwa? On daje mi powód, żeby wstawać i biec do szkoły. Życie jest piękne, ale czasami Pan Bóg nas zawodzi. Kocham szkołę, gdzie się zakochujemy, poznajemy przyjaciół, uczymy się życia w grupie. Gdy myślę o pożegnaniu ze szkołą i ludźmi, płaczę. Tutaj zrozumiałam, że najważniejsza jest miłość, Przyjaźń, marzenia..
Nowe spojrzenie
Tak właściwie to teraz zacznę doceniać samą siebie, że ja też coś mogę znaczyć i samą sobą się zajmę - dla samej siebie. Wcześniej tak przykładałam się do nauki, bo on się uczył. Ćwiczyłam, żeby super wyglądać. Teraz uczę się dla siebie, dla swojej przyszłości , ćwiczę dla siebie, dla kondycji i wytrwałości. Zawsze bałam się, że przy nim nie tak wyglądam, bluzka nie taka, włosy nie tak ułożone. Teraz całkowicie mnie to nie obchodzi, jak on mnie postrzega. Wszystko co robię, robię dla siebie. To trochę egoistyczne, ale innego wyjścia nie widzę. Pan Bóg niech mną kieruje. Nie będę tak skrupulatnie planować przyszłości, niech On to zrobi. Warto mieć marzenia. Chcę się uczyć, studiować, pracować. Kogoś tam kiedyś spotkam albo i nie spotkam. Pan Bóg wie lepiej, co mi jest potrzebne
15-latka
Nie odpuszczę
Kilka miesięcy temu zakochałem się w koleżance z klasy równoległej. Mamy bardzo wiele wspólnego. Niestety dowiedziałem się, że ma chłopaka. Co prawda on jest jej przeciwieństwem, ale widać, że ona go kocha. Wiem, że mógłbym poczekać aż moje uczucie ustanie, ale nie chcę. W szkole wszyscy śmieją się ze mnie i z mojego niskiego wzrostu. Modlę się, żeby wszystko się ułożyło, ale nic się nie dzieje i powoli przestaję ufać Bogu.
14-latek
Nikt nie rozumie, co czuję
Mam ostatnio trudny czas. Walczę z uzależnieniem od elektroniki i od słodyczy. To moja ucieczka, bo w szkole nie uczyłam się, a w domu byłam okropna. Nienawidzę świata. Kolegów oceniam jako pozerów, a rodzinę jako wrogów. I jeszcze Bóg jakby gdzieś zniknął... Wiem, że to nieprawda, bo jestem pewna, że On jest, rodzina mnie mocno kocha, a koledzy mnie lubią. Ale co z tego, skoro nikt nie rozumie, co czuję. Jak z tym żyć? Pogubiona
W niebie wszystko gra
Jak będzie w niebie? O niebo lepiej niż sobie wyobrażamy. Gdy w redakcji zastanawialiśmy się nad tematem tego numeru „Małego Gościa” i wyszło na to, że będzie i o niebie, i o tych, którzy grają i śpiewają na chwałę Pana Boga, przypomniała mi się krótka piosenka. Dosłownie trzy zdania:
„Gdy wszyscy święci idą do nieba, to św. Piotr na saksofonie gra. Małe aniołki stukają w stołki. A Magdalena tańczy cza, cza, cza”.
Nieoczekiwane zakończenie
Przez pewien czas modliłam się o dobrego chłopaka oraz żeby ten pierwszy okazał się tym jedynym. Zawsze marzyłam o prawdziwej miłości , a nie zabawie jak moi rówieśnicy . Po około miesiącu poznałam wspaniałego chłopaka . Po jakimś czasie zaczęło się wszystko psuć, a on po prawie pół roku bycia razem zerwał ze mną w kłótni. Prosiłam Boga, żeby ten pierwszy okazał się jedynym , znalazłam go, ale niestety zakończenie nie jest takie jakie bym chciała.
17-latka
To jest okropne
Moja koleżanka mówi że już nie wierzy w Boga. Jeśli z nią rozmawiam, w ogóle mnie nie słucha. Martwię się o nią, bo jeszcze wpadła w taką bandę, która opuszcza lekcje i nie chodzi do kościoła, opuściła się w nauce. Mało osób z klasy z nią się koleguje. To okropne. Mówi, że życie jest bezsensowne. A kilka miesięcy temu uważała inaczej. Co mam robić ?
12 latka
Wszyscy mamy Boski gen
Nie wszystko zależy od tego, co dziedziczymy po rodzicach, Ale wszystko zależy od tego, co dostaliśmy od Boga. Ten śliczny nosek, taki jak u mamusi, a te oczka... wykapany tatuś... – słyszeliście to? Ile razy ciocie, wujkowie i inni znajomi zauważają podobieństwo dzieci do rodziców. I tak jest. Dzieci zwykle są podobne do rodziców.
Naukowcy twierdzą, że już w chwili, gdy dziecko zostaje poczęte pod sercem mamy, zapada decyzja o wielu jego cechach.
Chcę być sobą
Wzmocniłam pewność siebie: jestem odważniejsza, przestałam narzekać, urywam internetowe kontakty, które zabierają mi czas, stawiam na prawdziwe relacje. Staram się panować nad sobą, nad emocjami, mniej się kłócę i krzyczę. Codziennie mówię sobie, że jestem wartościowa. Bóg ma istotne znaczenie w moim życiu. Nie chcę być idealna ani perfekcyjna, chcę być sobą. Przestałam porównywać się z innymi. Zarządziłam nowy harmonogram sprzątania, przez co mamy teraz wolne weekendy. Patrzę w przyszłość z optymistycznym nastawieniem.
Studentka
