Modlitwa w próżnię

Droga Zagubiona!
Sądzę, że zaszło nieporozumienie. Przypuszczalnie koleżance chodziło o to, że tylko Bóg zna nasze myśli bez względu na to, czy do Niego mówimy czy też nie. Pamiętasz pewnie fragment Ewangelii wg św. Łukasza o uzdrowieniu paralityka. Kiedy przyjaciele chorego spuścili go przez dach do izby, w której był Pan Jezus, On widząc ich wiarę powiedział: „Człowieku, odpuszczają ci się twoje grzechy”. Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić: „Kim On jest, że śmie mówić bluźnierstwa? Któż może odpuszczać grzechy prócz samego Boga?”.
Ale Jezus przejrzał ich myśli i powiedział do nich: „Co za myśli nurtują w sercach waszych? Cóż jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy Wstań i chodź? (Łk, 5, 20-23)