wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 19777 | WYNIKÓW
Narodzenie Jezusa. Koniec wiecznej zimy
Dobra historia dla dzieci podoba się też dorosłym. Tak jest z „Opowieściami z Narnii”. Muszę się przyznać do poważnego błędu. Dopiero niedawno obejrzałam „Opowieści z Narnii”. Kiedy pięć lat temu w kinach pojawiła się pierwsza część „Lew, czarownica i stara szafa”, wszyscy naokoło powtarzali: „Musisz ten film zobaczyć…”, „Musisz ten film zobaczyć…”. No, i nie zobaczyłam. Wreszcie, przygotowując ten numer „Małego Gościa”, zobaczyłam pierwszą część. I jestem zachwycona.
" Idź i pojednaj się..."
Wczoraj wieczorem Paulina długo wczytywała się w kilka zdań z Ewangelii. Wyraźnie coś jej nie pasowało. Wzdychała, próbowała nawet zamknąć i odłożyć Biblię, ale znowu brała ją do ręki i czytała jakieś zaznaczone wcześniej zdania. Ułożyłam się wygodnie na kocu pod jej biurkiem i obserwowałam ze współczuciem. No co ją tak męczy? Wyszłyśmy nawet do kuchni, obie się napiłyśmy/ ja tylko dla towarzystwa/ i wreszcie w pokoju Paulina chwyciła komórkę.
Kasia od zaraźliwego śmiechu
Wyobraźcie sobie, że ktoś was zaczarował. Hokus-pokus i okazuje się, że wasze ciało zupełnie was nie słucha. Chcecie iść, a tu jedna noga wznosi się do góry, a druga wierzga bez składu i ładu. Chcecie mówić „cześć”, a z ust wydobywa się „bdę, bdę”. Ręce młócą powietrze jak skrzydła wiatraka. Jedyne, co może w was „mówić” to oczy. No i jak wam? Co najmniej dziwnie?
Paraliżujący lęk
Ostatnio często oglądam wiadomości ze świata. Jest tam dużo wiadomości o Rosji, zbrojeniach i wojnach. Mam w sobie jakieś chore przekonanie, że będzie wojna i że stracę wszystko co mam. Bardzo się tego boję. Dużo się modlę, ale to nie bardzo pomaga. Czy w Polsce będzie wojna? Czemu Bóg pozwala na wojny na świecie? Co mam robić, żeby pozbyć się tego paraliżującego strachu?
Gimnazjalistka
Dlaczego tak się zachowuje?
Zakochałam się w chłopaku o rok starszym i on we mnie chyba też. Nasi rodzice się kolegują, często spędzamy razem czas. Byliśmy w tamtym roku razem na wakacjach i na koloniach. Bardzo dobrze się dogadywaliśmy. Niestety, gdy się spotykamy w gronie jego i moich znajomych, to on udaje, że mnie nie widzi i mnie ignoruje. Co zrobić? Mam mu powiedzieć co do niego czuję?
Zakłopotana 13-latka
Rozwiązany problem
Niestety, gdy rodzina pełna radości wychodzi z mieszkania i ja muszę w nim tkwić, to mam ochotę siedzieć przy drzwiach i płakać. Przecież tak ich kocham, tak ich chronię, to dlaczego nie mogę być zawsze w nimi? W piątek smutek ogarnął Zosię. Szukała czegoś w łazience, cicho zwierzała się siostrze, a wreszcie skuliła się i w płacz. Natychmiast pojawiłem się w łazience, gotowy do pomocy.
W nowym domu
Mieszkamy w nowym domu. Zuzia pęka z dumy i radości. Wszystkich zaprasza, cieszy się, pokazuje mieszkanie. Kuba też dostrzega coraz więcej plusów, ale trochę tęskni za starym domkiem położonym tak blisko szkoły. A ja, ich wierny i dobry pies? Niby mam mniej pracy, bo mieszkanie na 3 piętrze jest bezpieczne, nikt się tu nie wkradnie, mogę spokojnie drzemać. Ale pojawił się inny problem- czyli wychodzenie.
Jak wierzyć kazaniom?
Jestem osobą wierzącą, ale mam problem z chodzeniem do kościoła i naukami Kościoła. Słuchając kazań, mam wrażenie, że niekoniecznie o to Panu Bogu chodziło. Skąd mam wiedzieć, że to, co mówi ksiądz, jest prawdą, skoro stanowiska na temat różnych spraw się zmieniają? Na przykład ewolucja organizmów. Najpierw twierdzono, że Bóg wszystko stworzył na początku, a potem, że stopniowo. Bóg raczej zdania nie zmienił, a Kościół? Jarosław
Różnice zdań
Cały czas się nie zgadzam z rodzicami. Mam inne zdanie. Inaczej myślę. Może to kwestia dorastania, ale ja chcę żyć tak, jak było kiedyś. Wtedy byłam ich ulubionym dzieckiem. Teraz nadal mnie bardzo mocno kochają, ale ciągle się sprzeczamy. Jesteśmy bardzo religijną rodziną. Na spotkaniach wspólnoty myślę, że nakładamy jakieś maski, udajemy zgraną rodzinkę. Jednak między nami coś pękło. Co mam robić, żeby naprawić tę relację?
13-latka
Męcząca zazdrość
Chcieliśmy z kuzynem dostać się do jednej szkoły. Bardzo lubię jego towarzystwo i czas z nim spędzony. Jednak do tej szkoły się nie dostałam. Zaczęłam mu strasznie zazdrościć. Gdy mówi o swoich lekcjach itd. mam wyrzuty sumienia, że mogłam się bardziej postarać na egzaminie wstępnym. Płaczę po nocach i myślę jedynie o tym, co by było, gdybym jednak się dostała i była w ich gronie. Czuję się fatalnie.
Załamana
