wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 159 | WYNIKÓW
Dobra Nowina o roczarowaniu
Chcę napisać trochę o lęku towarzyszącym relacji dwojga ludzi, którzy poznają się, spotykają, po prostu „mają się ku sobie”. Chodzi mi o tutaj o pewną nierozerwalnie związaną z tym zjawiskiem obawę. Zawierają się w niej uczucia niepewności, strachu, poczucie nieodwzajemnienia. Wątpliwości dotyczą pytań: Czy to wszystko ma sens? Czy to ten, ta? Czy nie angażuję się na próżno? Natomiast lęk odnosi się do potencjalnego zranienia i rozczarowania. Co do braku wzajemności, mam tu na myśli sytuację, kiedy jedna ze stron wykazuje więcej aktywności od drugiej, bardziej jej „zależy” , czyli tą wzajemność określiłbym jako odczuwanie na podobnym poziomie.Tak więc, znajdujemy się w samym środku owej rozwijającej się i dynamicznej relacji między dwojgiem zainteresowanych sobą ludzi. Wszystko pięknie, wszystko wspaniale, ale jest jedno małe „coś”, które mąci błogi spokój..
Bez przesady
Tak go zniechęcałam, że przestał pisać wiadomości i odzywać się w szkole. Nie zatęskniłam za jego towarzystwem, wreszcie poczułam ulgę i jakiś wewnętrzny spokój. Dopiero dzisiaj zrozumiałam, jaka byłam egoistyczna i niesprawiedliwa. Poczułam się naprawdę podle i dopiero to sprawiło mi prawdziwą przykrość. Czuję, że jestem mu winna przeprosiny. Boję się, że on może je odebrać jako wyznanie. Chciałabym znów rozmawiać z nim jak z dobrym kolegą.
Licealistka
Mam problem
Bardzo chciałam mieć jakieś zwierzątko. W końcu babcia i dziadek kupili mi pieska. Odwiedzałam go u nich co tydzień, bo u nas nie mógł zamieszkać. Bardzo się do niego przywiązałam. Ale okazało się, że jestem trochę alergikiem. Któregoś dnia przyszłam do nich… pieska nie było. Oddali go innym ludziom. Nigdy im tego nie wybaczę. Bardzo kocham babcię i dziadka, ale nie umiem im przebaczyć. Można to jakoś zmienić? Smutna
Pesymistyczne nastawienie
Zakochałam się w wartościowym chłopaku, który ma za sobą ciężkie doświadczenia życiowe. On mnie odrzucił, przyjaźnimy się tylko, bo on nie chce się z nikim wiązać. Nie widzi sensu życia, cały czas rozpamiętuje przeszłość, winy innych, swoje dołki. Nie zostawię go jednak, staram się pomagać, tłumaczyć.
Licealistka
