wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1026 | WYNIKÓW
Dwa obozy
Jest nas zaledwie kilka dziewczyn w klasie. Jedna ma strasznie władczy charakter, kompletnie podporządkowała sobie przyjaciółkę. Udają przyjazne, podchodzą, pocieszają, niby się martwią o każdą, ale wyczuwa się fałsz, że chodzi o rządzenie innymi. Zarządzająca próbuje kolejną dziewczynę podporządkować sobie, wtedy zostanie nas zaledwie trzy.
Samotne
Trudne poszukiwania
Jak poradzić sobie z brakiem miłości, bliskiej osoby? To jest coś takiego, że człowiek bardzo jej potrzebuje i stara się jej na siłę szukać. Jednak im bardziej szukam, tym bardziej się pogrążam. Powie Pani, żeby odpuścić - tylko jak? Modlę się do Boga, by obdarzył mnie tą wielką łaska i piękną, mądrą kobietą, ale nic się nie zmienia. A ja
cierpię.
Samotny
Poznać i polubić
Na początku wakacji cieszyło mnie to, że idę do liceum, że poznam nowe osoby. Gdy dowiedziałam się o spotkaniu jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego, byłam zachwycona tym pomysłem, ale nie poszłam, brakowało mi odwagi. Jednak teraz, gdy pomyślę, że mam kogoś poznać, straciłam na to ochotę. Nie mam w sobie już tej wiary, że ktoś mnie polubi, że ja kogoś polubię, że będę w stanie jakoś to okazać. Zawsze mam z tym problem. Już łatwiej mi dać komuś do zrozumienia, że za nim nie przepadam. Przyjaciółka uważa, że się izoluję, robię wrażenie wyniosłej. Chcę się otworzyć na ludzi, być chętna do poznawania ich, ale nie mam pojęcia jak.
Licealistka
DZIEWCZĘCE SMUTKI
Mam prawie 16 lat i bardzo mi smutno. Ostatnio przytyłam, chyba też zbrzydłam i dlatego nie wychodzę z domu. Wstydzę się spotykać z przyjaciółmi, z rodziną. Czy powinnam poszukać sobie chłopaka? Moje dwie przyjaciółki są nieodpowiedzialne, coraz częściej mnie denerwują i zastanawiam się, czy nie osłabić naszych układów do koleżeństwa. Ogólnie bardzo mi smutno i wciąż płaczę.
Zdesperowana
Jaka jestem?
Poszłam do szkoły rok wcześniej i byłam nazywana karzełkiem, ubierałam się inaczej, byłam nieco zbyt pewna siebie. Potem zapragnęłam się dostosować, żeby nikt nie mógł już mówić, że jestem niedojrzała,
chciałam być urocza i dziewczęca. Jednak "doroślejąc" straciłam radość z dzieciństwa, stając się
popularna straciłam prawdziwych przyjaciół, a ubierając się jak wszyscy zgubiłam własny styl. Chcę to przerwać. Być znowu tą nieco szaloną i szczerą do bólu dziewczynką z dawnych lat. A później stwierdzam, że
jednak nie chcę tego kończyć.
Gimnazjalistka
Ośmielić się
Za półtora roku pójdę do liceum. Bardzo się tym denerwuję. Jestem osobą bardzo nieśmiałą i wstydliwą i boję się, że nikogo nie poznam w nowej szkole i nie będę umiała dogadać się z nowymi nauczycielami. Chciałam zmienić to już dawno i mam teraz pomysł, aby zacząć działaś w uczniowskiej spółdzielni. Pracujące tam dziewczyny pomagają w różnych akcjach i są lubiane. Wiem, że moja nieśmiałość mnie ogranicza. Wstydzę się oprosić nauczycielkę- opiekunkę spółdzielni, nie wiem, czy dziewczyny mnie przyjmą, bo chyba mnie nie lubią.
Siódmoklasistka
