wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 19776 | WYNIKÓW
Wciąż pamiętam....
Wciąż pamiętam, jak było mi ciężko, gdy tu pewien kolega dał mi kosza, tu, jakiś czas później, drugi nie wykazywał zainteresowania, kolejny chciał tylko przyjaźni, z jeszcze innym to ja nie chciałam niczego poważniejszego. I tak to się toczyło, dokładnie 4 lata, całe gimnazjum, pierwsza klasa liceum, przepłakane noce, stany depresyjne (ciężki jest
żywot wrażliwca) itd. I wie Pani co? Gdy za trzecim razem dowiedziałam się, że po raz kolejny zostałam odrzucona, stwierdziłam, śmiejąc się przez łzy z mojego losu, że chyba już nigdy nie znajdę tego odpowiedniego, który mnie
polubi, może nawet pokocha.
Krytyczne spojrzenie
Jestem ładną, wiecznie uśmiechniętą blondynką. Niedawno strasznie się zmieniłam. Mam wrażenie, że dzień w dzień umierają we mnie wszelkie uczucia. Jestem takim "papierowym" człowiekiem. W zeszłym tygodniu straciłam najlepszą przyjaciółkę, a w tym wszystko wskazuje na to, że stracę chłopaka, który starał się o mnie od miesięcy. Jest studentem, dobrym człowiekiem, ale ja nic nie czuję. Mam wrażenie, że wszystko robię na pokaz przed samą sobą. Nie wiem, czego chcę. Nie mam ochoty się modlić, rozmawiać z ludźmi. Czuje się jak pusta lalka barbie. Nienawidzę siebie.
16-latka
Same problemy
Nie widzę sensu w życiu i każda, najprostsza czynność uświadamia mi, jak beznadziejna jestem. Nie umiem odciąć się od przeszłości. Zapomnieć jak odrzuciła mnie przyjaciółka, chłopak, jak wyśmiewano mnie w gimnazjum. Znalazłam się w bardzo mocnej klasie w liceum - jestem jedną z najgorszych i to również mnie dobija. Ludzie z gimnazjum nadal wytykają mnie palcami. Porozsiewali plotki po nowych znajomych z liceum i teraz nienawidzi mnie jeszcze większa grupa. Często mam ochotę sobie coś zrobić, nie mam siły dłużej na szkołę, naukę, obowiązki i ten świat, całkowicie pozbawiony sensu.
16-latka
Kontakty w ukryciu
Przez pewien czas kolega z klas okazywał różne oznaki zainteresowania. Gdy klasa to zauważyła i wyśmiała, zaraz przestał. Teraz rozmawia ze mną i jest miły tylko wtedy, gdy nikt nie widzi. Nie mam powodzenia u chłopaków w przeciwieństwie do jednej dziewczyny. Często o nim myślę i o tym, żeby mu w końcu powiedzieć, co do niego czuję. Przyjaciółka twierdzi, że on nie jest mnie wart, a ja go chyba przeproszę, bo przeze mnie wszyscy się z niego śmiali. Mam ochotę zaproponować mu wyjście np do pizzerii albo na spacer czy na rowery.
14-latka
