wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 500 | WYNIKÓW
Bezsensowne odsuwanie się
Coraz bardziej odsuwam się od rówieśników. Lubię spacery po lesie, lubię książki, jestem religijna i nie mogę już słuchać, jak koleżanki w kółko rozmawiają o chłopakach i kosmetykach. Jednocześnie bardzo siebie nie lubię, męczę się sama ze sobą, opuszczam się w nauce. Co robić, żeby zaczęli mnie lubić?
Samotna
Dlaczego Bóg daje mi cierpienie?
Jestem wierzącą nastolatką. Często chodzę do kościoła, modlę się, a można powiedzieć że mam sto razy więcej problemów i smutków niż moje koleżanki, które mówią, że są niewierzące. Dlaczego one mają mnóstwo przyjaciół, a ja nie? Wszyscy mnie zawodzą, „zdradzają”, innym wszystko przychodzi łatwo. Dlaczego Bóg mi daje takie cierpienie? Melanie
Zmienność uczuć
U koleżanki poznałam rok starszego chłopaka i po pewnym czasie zakochałam się. Poprosił mnie o chodzenie, a po kilku godzinach przeprosił, że inna mu się podoba. Zaprzyjaźniłam się z jego dawną dziewczyną, która dużo mi o nim opowiedziała. On znowu był sam, sporo rozmawialiśmy. Nagle okazało się, że jest z dawną dziewczyną. Ona mnie przeprosiła. Bardzo mi ciężko, nie wiem, co robić.
14-latka
Wiem, co o mnie myślą
W gimnazjum miałam świetnych nauczycieli, dobrą klasę. Cieszyłam się na przyjaźnie. Niestety, wyjątkowo perfidnie zachowało się wobec mnie kilka osób, w tym przyjaciółka i chłopak, który niby się zakochał, a to była gra. Do liceum przyszłam nastawiona pozytywnie, ale znowu są problemy. Nikt mnie nie zaprasza, wakacje pokazały, że przyjaźnie były tylko na czas szkoły, została mi jedna przyjaciółka, która nie rozumie tych rozterek. Ze względu na charakter szkoły ludzie są mili - muszą – ale ja wiem przecież, co o mnie myślą. Uwielbiam muzykę, ale nie przyjęli mnie do elity, ktoś inny błyszczy. Mam dosyć, nie rozumiem, dlaczego mam takiego pecha.
Licealistka
Przekonać Boga
Klasa pękała ze śmiechu, gdy Jadzia odgrywała rozmodloną nastolatkę proszącą Boga o wzajemność w uczuciu. „No przecież pasujemy do siebie, wspólnie będziemy się rozwijać, tylko niech on wreszcie zrozumie, że jesteśmy dla siebie stworzeni. Przekonaj go Boże do mnie, czekam niecierpliwie już dostatecznie długo.”
