Są takie znaki, których ślady niełatwo zatrzeć. To znaki naszej wiary. Zapytaliśmy o nie osoby, które występują często przed innymi. Nigdy nie ukrywają, że w centrum ich życia jest Pan Bóg.
Wśród eleganckich butików w centrum Paryża, przy ulicy du Bac jest brama, jakich wiele. Trzeba dobrze uważać, żeby tu trafić, bo łatwo przeoczyć zwykłą bramę. Zwykłą, ale prowadzącą do miejsca niezwykłego.
Angelo Josef Graf von Courten – kto może się tak nazywać? I „Graf” i „von” brzmią jakoś arystokratycznie. I po niemiecku. Ale „Angelo” brzmi po włosku. No i wszystko się zgadza, bo właściciel tego nazwiska miał związki i z Włochami, i z Niemcami, a do tego ze Szwajcarami, którzy mają związki z Włochami, Niemcami i Francuzami.
Często w Biblii jest napisane, że mamy bać się Boga. Nie wiem jak mam się Go bać, gdy On jest dla mnie dobry.
W modlitwie ,,Ojcze nasz” mówimy: ,,I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Czy to znaczy, że my, ludzie, dajemy siebie jako przykład Panu Bogu? Julka
Czułam, że jestem w mroku, pisałam do Pani na ten temat. No i wreszcie udało się. Tak, jak mnie Pani zapewniała, wszystko się odmieniło!... Nastolatka już niezdołowana
Nie wystarczy mieć świadectwo trzeba dać świadectwo. Już w szkole podstawowej Karol Wojtyła dał się poznać nie tylko jako zdolny uczeń, ale również jako dobry kolega, bardzo lubiany w klasie. Koledzy mówili: „Na Lolka zawsze można było liczyć”. Potem w gimnazjum też miał najlepsze oceny z wszystkich przedmiotów, a z niektórych dostawał nawet specjalne wyróżnienie z dopiskiem: „z wielkim zamiłowaniem”.
