wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5175 | WYNIKÓW
Arka Noego Petarda
Jezu, zatrzymaj mnie, nie chcę znów dachować, bo rozpędziłem się, nie umiem wyhamować. To słowa jednej z piosenek na płycie „Petarda”. Taka jest cała płyta. Wybuchowa, wyjątkowa, rozpędzona... Przyznam, nie spodziewałam się, że będę chodzić z piosenkami Arki w głowie. A tak się stało po tym, jak przesłuchałam całą płytę. Następnego dnia, myślę sobie, zrobię test. Włączyłam płytę moim siostrzeńcom – bliźniakom i… czekam na reakcję.
Tajemniczy błysk w oku
Na klasowej wycieczce siedział za mną. Widziałam, jak się we mnie wpatrywał. Potem bardzo dużo rozmawialiśmy. W zabawie koledzy kazali mu zawołać, że mnie kocha. Był czerwony ze wstydu, ale zawołał. W drodze powrotnej trochę mi z kolegami dokuczał, więc się obraziłam, ale mnie przeprosił. Serdecznie pożegnał mnie na koniec. Co oznacza to dokuczanie, a potem szczere przepraszanie i tajemniczy błysk w oku? Proszę o odpowiedź i rady.
Nastolatka
Zawirowania w grupie
Wszystko zaczęło się od kiedy od naszej grupy przyjaciół odeszła jedna osoba. Podobno czuła, że do nas nie pasuje. Tak właściwie to prawda, więc tylko
dlatego pozwoliłyśmy jej odejść. Czteroosobowa paczka przyjaciół zmieniła się w trzyosobową. Teraz czuję, że to ja do nich nie pasuje. Interesują mnie
zupełnie inne rzeczy niż moje przyjaciółki. One chcą, abyśmy spędzały ze sobą jak najwięcej czasu w te ferie, ale ja nie chcę. Kłamię, że jestem zajęta i nie mogę się z nimi spotkać, a tak naprawdę siedzę w domu. Z drugiej strony irytuje mnie, że one tak miło razem spędzają czas. Wtedy mam jeszcze
większe wrażenie, ze do nich nie pasuje. Nie wiem jak mam wytłumaczyć sobie moje zachowanie. Mam nadzieję, że pomoże mi Pani.
Gimnazjalistka
Poważna sprawa
Zaprzyjaźniłam się z kolegą z klasy. Dość dużo razem rozmawiamy w realu jak i w Internecie. Pomagamy sobie, doradzamy itp. Wydawało mi się, że jest z nim wszystko okej, ale koleżanka zauważyła blizny po cięciu. Dzisiaj świeże rany, twierdził, że kot go podrapał. Do tego dzisiaj chodził jakiś przygnębiony. Nie chcemy tego zgłaszać do naszej wychowawczyni zanim nie spróbujemy z nim porozmawiać.
Gimnazjalistki, kl. I
Nie tylko czubek mojego nosa
Jaka szkoda, że nie mogę otworzyć okna. Tylko widzę, jak obie coś wykrzykują, jak Jadzia wyciąga rękę do tamtej dziewczyny, jak wreszcie powoli, powoli wracają do kościoła i po chwili wchodzą do środka. Możliwe, że nigdy nie dowiem się, co tak zabolało jedną i jakich argumentów użyła duga, że nakłoniła ją do powrotu. A może to wcale nie chodziło o argumenty, tylko o fakt, że komuś zależy. Muszę to sobie zapamiętać i okazać mojej rodzinie więcej czułośc
