wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5135 | WYNIKÓW
Obawy przed egzaminem
Przez wakacje czytałam repetytoria gimnazjalne, aby jak najlepiej przygotować się do egzaminu. Mimo, że mam same piątki, chciałabym pouczyć się dobrze ze wszystkich przedmiotów, aby wypaść jak najlepiej i dostać się do wymarzonego liceum na profil biologiczno-chemiczny. Jednak ostatnio mam wątpliwości co do tej nauki, bo co jeśli trema przed egzaminem, którą teraz toleruję, bo motywuje do nauki, potem, gdy będę go pisać, przerodzi się w panikę? Nie chcę dać się zwariować, ale z drugiej strony, gdybym się wcale nie uczyła, będę się jeszcze bardziej bać, że mogłam lepiej. Nie umiem podejść do tego na luzie.
Gimnazjalistka, kl. III
Nikt się nie odwrócił
Zmieniłam gimnazjum i nie poradziłam sobie z wyższym poziomem nauczania w obecnej szkole. W związku z tym całkiem przestałam się uczyć, a do tego wagarować. Przestałam też mówić moim rodzicom o problemach. Brakuje mi z ich strony zrozumienia i bliskości, a także zaufania (akurat temu się nie dziwię). Starsze rodzeństwo ma swoje problemy i swoje życie. Wcześniej miałam u nauczycieli opinię grzecznej, wiecznie uśmiechniętej uczennicy z wieloma talentami i pasjami, lecz teraz zostałam uznana za dziewczynę, która się obija, nic nie robi i ucieka z lekcji. Okazało się, że na chwilę obecną będę mieć poprawkę z polskiego. Na szczęście po rozmowie z tatą pani powiedziała, że da mi ostatnią szansę. Załamałam się. Przestałam mieć na cokolwiek ochotę. Nagle też okazało się, że liceum muzyczne, do którego chciałam zdawać, nie ma w tym roku naboru. Moje marzenia właśnie legły w gruzach, a to co kocham i co chciałabym robić jest teraz nie do osiągnięcia. Wciąż zadaję sobie te same pytania: Dlaczego Bóg dając mi taki talent nie chce bym go rozwijała? Dlaczego wszyscy nagle się ode mnie odwrócili? Nawet Bóg. Jestem bardzo nieszczęśliwa. Nic mi się nie udaje
15-latka
