wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8573 | WYNIKÓW
Refleksje samotniczki
Jestem typem samotnika. Od dziecka lubiłam bawić się sama. Często słyszałam: "czemu nie pójdziesz do dzieci? czemu nie pobawisz się z koleżanką?". I szłam, bawiłam się z dziećmi, ale jeśli miałam okazję, czmychałam w jakiś kąt, gdzie za towarzyszkę zabaw służyła mi moja wyobraźnia. Nie pamiętam, żebym nudziła się sama ze sobą. I tak jest do teraz- nawet jeśli nic aktualnie nie robię, to zawsze nad czymś się zastanawiam, o czymś rozmyślam. Tymczasem panuje jakieś straszliwe parcie na posiadanie znajomych, towarzystwa, na zabawę. Pod koniec gimnazjum dałam sobie wmówić, że to moja wyłączna wina, że nie posiadam dużego grona znajomych, że nie wychodzę często, nie bawię się i nie imprezuję- co więcej, że to jest czymś wielce nagannym i powinnam "czym prędzej to zmienić, żeby nie być dzikusem!". A bycie dzikusem jest nielegalne.
Trudna sprawa
Jedna dziewczyna prawie cały czas za mną tego, niezbyt ją lubię. Ale nie potrafię powiedzieć "nie", bo boję się, że ją urażę, zrobię jej krzywdę, i że się na mnie obrazi zupełnie, a przecież nie chcę mieć wrogów. Muszę z nią siedzieć na kilku lekcjach, ale ona przeszkadza. Do tego mówi, że nie wierzy w Maryję, rysuje złe obrazki i brzydko mówi. Boję się że ona mnie przeciągnie na tą stronę. A to ja chcę ją przeciągnąć na dobrą stronę. Nikt jej nie lubi, koleżanki mówią, bym ją odtrąciła, ale ja tak nie potrafię. Ona ładnie rysuje, napisała sama piosenkę. Chcę, by była dobra.
Dwunastolatka
Najpopularniejsze
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Szklanka do połowy pełna
- Patrzeć oczami serca
- Załącznik #9423862
- O posłuszeństwie
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
