wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3258 | WYNIKÓW
Rodzina, wracaj na drzewo!
Może wielu z Was uśmiechnęło się, czytając na okładce słowa: „Rodzino, wracaj na drzewo”. Można się śmiać oczywiście, ale rzecz jest bardzo poważna. Dlaczego? Zacznijmy od początku, czyli od pierwszej niedzieli Adwentu. Wtedy większość z Was, czytelników tego tekstu, zaczęła chodzić na Roraty „małogościowe” pod hasłem „Będziesz czytał Biblię codziennie”. I wielu pewnie nie opuściło jeszcze dotąd ani jednego dnia. I bardzo dobrze.
Ocala od śmierci
Gdy kapłan unosi nad ołtarzem białą Hostię i mówi: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”, padamy na kolana. Pod postaciami chleba i wina przychodzi sam Chrystus. Ale dlaczego nazywamy Go Bożym Barankiem? Tak o Panu Jezusie nad wodami Jordanu powiedział Jan Chrzciciel. To niezwykłe, że dwa tysiące lat później, na chwilę przed przyjęciem Go w Komunii Świętej, słyszymy te same słowa.
Nierozłączki
W klasie afera goni aferę. Najpierw pokłóciły się dwie przyjaciółki- nierozłączki. Bo jedna zaczęła spędzać część przerw z inną dziewczyną. A potem poszła lawina, bo większość par przyjaciółek się pokłóciła. Były nawet łzy i ostre słowa. Ja też w tym tkwię, ale chciałabym pomóc sobie i koleżankom, bo czuję, że to jest głupie.
11-latka
Pokochaj siebie
Mam kochającą rodzinę, przyjaciół, jestem zdrowa, mam przyzwoite oceny; słowem - niczego mi nie brakuje. Ciągle wmawiam sobie, że nie jestem wystarczająco dobra. Że mogłabym być lepsza. Ładniejsza, mądrzejsza, z większym gronem znajomych. Lepsza. Nie jestem dla siebie wystarczająco dobra i boję się, że nigdy nie będę. Co robić?
15-latka
Ucz się ucz, bo nauka to potęgi klucz
Jeśli ktoś prowadzi pamiętnik, taki, do którego wpisują się koleżanki i koledzy, i bliższa i dalsza rodzina, to pewnie wśród różnych mądrych zdań i rad życiowych jest i ta: „Ucz się, ucz, bo nauka to potęgi klucz...” i tak dalej. Druga część już bywa różna, dlatego w tym miejscu zakończę. Ale zaciekawiło mnie skąd wzięły się te słowa. I co się okazało?
Nie trzeba wciąż ulegać
Przyjaciółka bardzo często się obraża. Ja szybko dążę do zgody, przepraszam ją, a ona twierdzi, że ja kłamię, że to nie są przeprosiny z serca. Teraz też pisałyśmy, długo ją przepraszałam, a gdy już chciałam kończyć rozmowę, ona się znowu obraziła. Nie mam siły zaczynać wszystkiego od początku. Potem i tak wystarczy jedno słowo i sytuacja się powtarza.
13-latka
Jak rozbić bank?
Witaj ciepło i słonecznie! Mam dla Ciebie deser lodowy i sok. Już za chwilę koniec szkoły, zadań, sprawdzianów, kartkówek, odpytywań przy tablicy. Słowem – upragnione wakacje. Podejrzewam, że uśmiech nie znika z Twojej twarzy, co? To ja się wpiszę z tematem rozmowy w nastrój, jaki panuje w Twoim sercu, bo chcę dzisiaj porozmawiać o szczęściu. A konkretnie – dać Ci klucz do szczęścia.
Nic nie działa...
Zauroczyłam się w koledze z klasy. Przeczytałam różne porady i zaczęłam wchodzić mu w drogę, uśmiechać się, spoglądać, słowem- wszystko. Niestety, nic na niego nie działa. Nie ma innej dziewczyny, wokół żadnej się nie kręci, ale ja nie robię na nim żadnego wrażenia. Tymczasem czuję wyraźnie, że to jest ten właściwy chłopak. No i nie wiem, czy czekać na niego, czy zwalczać w sobie to uczucie.
Gimnazjalistka
Niepotrzebne kłótnie
Zawsze się martwię, gdy dziewczynki zaczynają kłótnię. Początek bywa niewinny, pada jedno słowo, potem drugie, potem któraś pchnie siostrę, ta jej odda mocniejszym szarpnięciem, a do tego padają coraz poważniejsze groźby, pretensje, żale. Najgorsze, że kłótnia może się zacząć kompletnie bez sensu, bez powodu. Ot, jedna lub druga poczuła zmęczenie, zniechęcenie i próbuje własny stres odreagować na siostrze.
Odmawiaj z uśmiechem
Od pewnego czasu jedna z dziewczyn jest dziwna. Mówi mi, że mam iść do sklepu, żeby jej kupić batona albo wodę. Ostatnio np. poprosiła mnie, żebym zgrała z komputera na swój telefon jej ulubioną piosenkę i później jej wysłała. Na początku dałam się na to nabierać. Kiedy próbuję się sprzeciwić, zaczyna mówić w nieskończoność słowo proszę! I wtedy ulegam, bo już nie wiem, co zrobić.
15-latka
