wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 16671 | WYNIKÓW
Nie deklarujcie przyjaźni
Pół roku temu doszło między mną i przyjacielem do konfliktu. Był to już
któryś z kolei konflikt, dlatego powiedziałem, że musimy od siebie odpocząć. On chce się znowu przyjaźnić, ale ja nie. Nie chcę znów cierpieć przez wzajemne obrażanie się itp. Tak juz wracaliśmy do przyjaźni chyba ze 100 razy. Jak powiedzieć mu, że to już przeszłość i ze możemy przejść tylko na stosunki koleżeńskie?
12 latek
Niby lepiej, ale...
W gimnazjum było ze mną tragicznie. Stałam z boku klasy, do nikogo się nie odzywałam, nikt mnie nie lubił. W liceum postanowiłam to zmienić i udało się. Jestem koleżeńska, każdemu pomogę, podchodzę do różnych koleżanek, czasami oferuję pomoc. Minęło już kilka miesięcy, jest niby dobrze, ja ciągle żyję w stresie, że to się nie uda, że znowu zostanę sama. Nie potrafię wyluzować, nie czuję się pewnie.
Licealistka
Podwójnie zdradzona
Byłam do niedawna tak szczęśliwa, że nawet modliłam się o cierpienie. Nie sądziłam, że nadejdzie tak prędko. Okazało się, że mój chłopak jednocześnie kręcił z inną dziewczyną. Ale najgorsze, że zerwał ze mną i jest teraz z moją przyjaciółką. A ja tyle dla niej zrobiłam, tyle pomogłam, bo ona pochodzi z dosyć ubogiej rodziny. Podobno on się jej od dawna podobał. Strasznie się na niej zawiodłam.
Gimnazjalistka
Inny wiek, inny gust
W podstawówce było mi obojętne, jak pójdę ubrana do szkoły, na ulicę. Od przyjścia do gimnazjum zaczęłam bardziej przywiązywać uwagę do mojego stroju. Mamie się to nie podoba. Kupi mi jakąś koszulkę, to grzecznie jej odpowiem, że mi się to nie podoba i tego nie włożę. Przecież nie będę chodzić w czymś, co mi się nie podoba i w czym się źle czuję. Co mam robić?
15-latka
Nie wytrzymam
Od zawsze byłam nielubiana w klasie. Nikt nie chciał siedzieć ze mną w ławce, chociaż nie znałam powodu. Wszyscy uważali mię za klasowego "kujona". W 5 klasie zaprzyjaźniłam się z pewną koleżanką z klasy. Ale jesteśmy tak różne, ona się nie uczy, a ja przeciwnie. Nie wytrzymuję już w klasie, gdzie nikt ze mną nie rozmawia. Do tego okazało się, że zostaję w tej samej klasie jeszcze 2 lata.
Zagubiona szóstoklasistka
Nie chcę klasowej Wigilii
Nie mam ochoty iść na klasową Wigilię. W tamtym roku było bardzo fajnie, ale im więcej myślę o piątku, tym mniej chcę pójść. Denerwuje mnie, że cały rok się nie znosimy i nagle jest wszystko super fajnie. Mam wrażenie, że nawet wtedy wszyscy są fałszywi. Nie uznaję czegoś takiego jak dzielenie się opłatkiem, w mojej rodzinie tego nie ma. Nie rozumiem, dlaczego koleżanki namawiają, abym przyszła, przecież to zwykłe spotkanie.
Nastolatka
Nieporozumienie
Zauroczyłam się w koledze i miałam wrażenie, że on też mnie lubi. Mieliśmy taki swój sposób porozumiewania się, że niby to ciągle się kłóciliśmy, ale oboje chyba wyczuwaliśmy sympatię. Pewnego razu napisałam coś, czego wcale nie myślałam, to był żart, a on się obraził, zakończył kontakt, teraz żartuje z innymi dziewczynami, a mi jest smutno. Czasami nasze spojrzenia się spotykają i wtedy mam wrażenie, że są jeszcze szanse.
14-latka
Grzegorz Górny
(...) W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu zastały odsunięty. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał”. Łk 23,44-46.50.52-53;24,1-6a
Musisz się wygłupić
W ubiegłym roku byłam na wymianie u bardzo towarzyskiej Francuzki. Obiecałam jej, że zabiorę ją w Polsce na dyskotekę, bo bardzo chciała. Niedawno się okazało, że wymiana odbędzie się w marcu, a to Wielki Post. Nie wiem, co zrobić z tą dyskoteką, bo jej zależało. Ona nie jest wierząca, ale ja tak, a w czasie Wielkiego Postu nie należy uczestniczyć w zabawach. Poradź mi jakieś rozwiązanie. Beata
Wymagania są potrzebne
Mam pełnoletniego chłopaka. Na początku było pięknie, chociaż on mi nigdy nie powiedział, że mnie kocha, nawet nie padło pytanie o chodzenie. Strasznie dużo jego zachowań mi nie pasuje, a on twierdzi, że ja za dużo narzekam, że trudno mi dogodzić, że ciągle mam jakieś ale. Z drugiej strony chciałabym w końcu wiedzieć, kim dla niego jestem i jakie ma plany. Czy to za duże wymagania?
Licealistka
Najpopularniejsze
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Chrzest święty jak lampa
- Jak zaprzyjaźnić się z Jezusem?
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Rodzina Augustyna
