wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3529 | WYNIKÓW
Ostatni będzie pierwszym, a pierwszy będzie ostatnim.
Znacie te słowa? Zanim o nich, to najpierw o gospodarzu, który wcześnie rano wyszedł z domu, bo chciał znaleźć robotników do pracy w swojej winnicy. I znalazł. I umówił się z nimi, że dostaną jednego denara za jeden dzień pracy. Zgodzili się. Kilka godzin później zauważył innych ludzi, bezczynnie stojących na rynku, więc też zaproponował im pracę.
Inny w klasie
Kolega doszedł później do klasy. Nie zdążył się z nami zżyć, a reszta jest dosyć zgrana. To dziwny chłopak. Wykonuje nienaturalne ruchy, jak z kimś rozmawia, to bardzo się do niego zbliża, nie potrafi się wysłowić. Jest niesystematyczny, ciągle zapomina o sprawdzianach lub pracach domowych. Opowiada historie nie na temat i jest dla mnie dziwny nawet z wyglądu. Trudno pracować z nim w grupie. Postanowiłem ograniczyć kontakt z nim do minimum. Nie chcę być niemiły, ale nie znoszę jego obecności.
Gimnazjalista
Kapryśna dziewczyna
Trenuję dwie dyscypliny sportowe i mam bardzo mało czasu. Jesienią poznałem dziewczynę, zimą byłem już zakochany. Jako osoba nieśmiała długo nie potrafiłem zapytać, czy ona też coś czuje. Wreszcie się odważyłem i usłyszałem, że chce się ze mną przyjaźnić na wieki. Dziwne jest to, że wysyła sprzeczne sygnały. Zerwała przyjaźń, po wyjaśnieniach znowu się na to zgodziła. W tym tygodniu jest ciągle zła, podobno wszystko robię źle, nie dogadujemy się. Brakuje mi bliskiej osoby, ale jeśli nasz związek miałby tak wyglądać, to rezygnuję.
16-latek
Nikt się nie odwrócił
Zmieniłam gimnazjum i nie poradziłam sobie z wyższym poziomem nauczania w obecnej szkole. W związku z tym całkiem przestałam się uczyć, a do tego wagarować. Przestałam też mówić moim rodzicom o problemach. Brakuje mi z ich strony zrozumienia i bliskości, a także zaufania (akurat temu się nie dziwię). Starsze rodzeństwo ma swoje problemy i swoje życie. Wcześniej miałam u nauczycieli opinię grzecznej, wiecznie uśmiechniętej uczennicy z wieloma talentami i pasjami, lecz teraz zostałam uznana za dziewczynę, która się obija, nic nie robi i ucieka z lekcji. Okazało się, że na chwilę obecną będę mieć poprawkę z polskiego. Na szczęście po rozmowie z tatą pani powiedziała, że da mi ostatnią szansę. Załamałam się. Przestałam mieć na cokolwiek ochotę. Nagle też okazało się, że liceum muzyczne, do którego chciałam zdawać, nie ma w tym roku naboru. Moje marzenia właśnie legły w gruzach, a to co kocham i co chciałabym robić jest teraz nie do osiągnięcia. Wciąż zadaję sobie te same pytania: Dlaczego Bóg dając mi taki talent nie chce bym go rozwijała? Dlaczego wszyscy nagle się ode mnie odwrócili? Nawet Bóg. Jestem bardzo nieszczęśliwa. Nic mi się nie udaje
15-latka
