wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1879 | WYNIKÓW
Z kim na półmetek?
W najbliższym czasie mamy zadeklarować, czy bierzemy kogoś na półmetek ze szkoły, spoza niej lub czy idziemy sami. Zastanawiam się, kogo zaprosić. Początkowo myślałem, że półmetek sobie daruję i pójdę sam, bo nie mam dziewczyny. Jednak prawie wszyscy koledzy z klasy idą z dziewczynami. Chętnie zaprosiłbym jakąś koleżankę z mojego liceum, z którą znałem się od podstawówki, ale przez ostatnie kilka miesięcy zaniedbałem z nimi relację. Super by było iść z jakąś koleżanką (tak po koleżeń-sku) zatańczyć z nią poloneza i się wspólnie bawić. Czy lepiej "na szybko" poznać jakąś koleżankę ze szkoły i ją zaprosić, czy jednak spróbować spytać "stare" koleżanki. W dodatku zbliża się wesele kuzyn-ki, więc czy dobrze byłoby iść z tą samą osobą co na półmetek, czy też w ogóle nie wiązać tego ze sobą?
17-latek
Pole słoneczników
Decyzja była natychmiastowa- musimy dojść do tego miejsca, będzie sesja zdjęciowa, bo takie piękne kwiaty o tej porze roku to coś niesamowitego. Byłam zachwycona. Po drodze wykopałam chyba z dziesięć dołków. Wprost krztusiłam się od wyrywanych kęp trawy. Za każdym razem dzieci przystawały i bardzo chwaliły mój zapał
Niepotrzebne cierpienie
Przyjaźnimy się w trójkę, my, dwie przyjaciółki od lat i od jakiegoś czasu kolega. Od pewnego czasu chodzi smutny, jakby załamany, więc wyciągnęłam z niego powód takiego zachowania. Jest zakochany w dwóch dziewczynach i na zmianę przekonany, że kocha jedną, to znowu drugą. Przebywając w szkole, cierpi, bo wyobraża sobie, jak mogłoby być cudownie, ale nie wie, z którą. Wiem, że chodzi o nas dwie i pojęcia nie mam jak zareagować. Żadna z nas nie chce bliskiej relacji, cenimy przyjaźń.
Ósmoklasistka
Wymarzona sobota
Lubię czasami udawać drzemkę. Niby układam się beztrosko na boku, wyciągam swoje mocne łapy i śpię. Ale to nie jest do końca prawda. Niby nabieram siły, bo porządny pies zawsze musi być gotowy do obrony swoich bliskich. Lecz ja jednocześnie czuwam. Wyłapuję nastrój rodziny, wychwytuję pojedyncze słowa i natychmiast stoję czujny i zwarty, gdy padają słowa typu: „spacer”, „trzeba jechać”, „wyjdź z psem”.
W nowym domu
Mieszkamy w nowym domu. Zuzia pęka z dumy i radości. Wszystkich zaprasza, cieszy się, pokazuje mieszkanie. Kuba też dostrzega coraz więcej plusów, ale trochę tęskni za starym domkiem położonym tak blisko szkoły. A ja, ich wierny i dobry pies? Niby mam mniej pracy, bo mieszkanie na 3 piętrze jest bezpieczne, nikt się tu nie wkradnie, mogę spokojnie drzemać. Ale pojawił się inny problem- czyli wychodzenie.
