wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 24056 | WYNIKÓW
Lęk przed koceniem
Zbliża się początek roku, a mnie paraliżuje strach. Starsi koledzy z osiedla opowiadają koszmarne historie o tym, jakie zabawy mają miejsce podczas otrzęsin, czyli przyjęcia w poczet gimnazjalistów. Ja wiem, że przesadzają, straszą, ale i tak nie chcę w tym brać udziału. Mnie takie zabawy nie śmieszą, nie mam na nie ochoty, nie będę się ośmieszał. Myśl o tej imprezie odbiera mi całą radość z tego, że zacznie się gimnazjum. Czy można tę sprawę jakoś ominąć?
13-latek
Męczące obgadywanie
Mam dwie przyjaciółki, które się nie lubią. Gdy tylko jestem z jedną, to zaczyna okropnie gadać na drugą. Gdy jesteśmy razem, niby wszystko w porządku. Obie lubię, bo to dobre dziewczyny, bliskie ideału, gdyby nie ta wada. Nie chcę nic mówić, gdy się obgadują. A one próbują mnie wciągać w te sprawy.
12-latka
Zmiana decyzji
Lubię jednego z kolegów, sporo rozmawiamy, oboje dobrze się uczymy. Zaskoczył mnie, gdy przez koleżankę zapytał, czy zgadzam się na chodzenie. Zgodziłam się, a teraz bardzo żałuję. Wiem, że to nie dla mnie. Wydaje mi się to niepoważne, takie udawanie starszych niż się jest. Nie wiem, jak się z tego wycofać , bo przecież lubię tego chłopaka, ale jako kolegę.
13-latka
Nie trzeba przekonywać rodziców
Na to, że rodziców nie trzeba przekonywać do swoich racji, bym nie wpadła, mimo że dostrzegam, że w jakiejkolwiek sprawie - czy mojej czy
rodzeństwa – to przekonywanie niewiele daje. Czasem dużo daje spokojna rozmowa. Jak to w domu. Nie ma jednej recepty. Dziwne, że tego wcześniej nie dostrzegłam. Nie doszłoby do wielu bezsensownych kłótni. Nieraz trzymałam język za zębami czysto intuicyjnie.
16-latka
Lepiej się nie wtrącaj
Moja koleżanka ma chłopaka, a mimo tego podrywa innych. Z innymi koleżankami stwierdziłyśmy, że musi mu być smutno. Ostatnio też zaczęła mówić, że jestem psychiczna i chce udawać, że niby jest taka świetna. Nie wiem co robić. Jeśli chodzi o to przezywanie to mogę się z nią po prostu nie przyjaźnić, jednak ten jej chłopak jest miły i chciałam mu pomóc.
Szóstoklasistka
Niebo Dantego
Kojarzycie Dantego? No, tego… Alighieri? Nie, nie pytam o to, czy go znacie. On żył w średniowieczu, a nie podejrzewam, żeby ktoś z was pamiętał te czasy. Myślę jednak, że niektórzy z was o nim słyszeli. Przypomnę, że to był włoski poeta, filozof i polityk. Jego najsłynniejszym dziełem jest „Boska komedia” – poemat opisujący wizję wędrówki przez piekło, czyściec i niebo.
Chcę cierpieć?
On mnie nie chce, unika, ale są takie miejsca, gdzie się jednak musimy widzieć. To boli, ciągle o tym myślę, ale zastanawiam się, że może chcę się tak czuć. Dzisiaj z pewnością mnie widział, ale starałam się na niego nie patrzeć. Potem mogłam go przywitać, ale stchórzyłam. Może widział moją smutną twarz?
Nie widzę sensu istnienia, nawet myślę o śmierci, ale nie zabiłabym się. Wiem, że życie to Boży dar. Nie potrafię się uczyć. Czasami humor wraca, gram na instrumencie. Nie wiem, czy ta sytuacja to skutek mojej melancholijnej natury, czy to lenistwo? Nawet osłabł kontakt z Bogiem.
Licealistka
Najpopularniejsze
- Szybsze jest zdrowsze
- Największy pożar w kraju w XXI wieku
- Weź krzyż i idź za Panem Jezusem
- Dwa ważne pytania
- Adam Bocheński i jego prace
- Młody artysta stworzył portrety wszystkich papieży
- Czuwa nad waszym bezpieczeństwem w górach
- Dziś święto św. Jakuba Apostoła
- Znajduję Boga kiedy tylko chcę Go znaleźć
- W Rzymie trwa Jubileusz Młodych
