wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 13465 | WYNIKÓW
Męczące dorastanie
Chociaż mam dobrą rodzinę, kilka koleżanek, to brakuje przyjaciółki. Te dziewczyny lubię, mamy wspólne tematy, ale czasami one poruszają tematy, które mnie odrzucają. Ostatnio uświadamiam sobie, że nie mam się komu zwierzyć. Do tego męczy mnie nieśmiałość, której dawniej nie miałam. No i kolega z klasy, na którego dawno zwróciłam uwagę, zagaduję go, ale bez rezultatów. Nie potrafię wyrzucić go z serca, modlę się, ale on tam mocno tkwi. Przed nami ostatni wspólny rok w szkole.
15 latka
Chaos na każdym poziomie
Czasami mam wrażenie, że wpadam w chorobę psychiczną. Wyobrażam sobie, że jestem tylko ludzikiem w sztucznym świecie, że ktoś napisał scenariusz, ustawia pionki, w tym mnie. Tyle spraw jest trudnych, szczególnie rodzice, którzy od lat nie potrafią się dogadać i w domu bywa ciężko. Brat jest zbyt dorosły, by mnie zrozumieć, ma swoje życie. A ja w domu często pyskuję ranię bliskich, chociaż przecież tego nie chcę. Jedyna przyjaciółka się wyprowadziła. Nie mam się komu zwierzyć, przed kim wygadać. Jak tu nie zwariować? Boję się swoich myśli.
17-latka
Mocne oskarżenia
W mojej rodzinie już od dawna kiełkuje nienawiść. Mama ma problem z przekleństwami. Ostatni jej wybuch to moja wina, bo nie chciałam jej pomagać przed wigilijną wieczerzą. A potem mama jak gdyby nigdy nic, więc płakałam pół wieczoru. Dzielenie się opłatkiem. Nie chciałam tego. Kiedy czegoś nie wiem lub nie umiem zrobić, to rodzice krzyczą, poniżają mnie, mówią, że sobie w życiu nie poradzę. Zaczynam powoli w to wierzyć. Jedyną moją pociechą jest szkoła. Tam doceniają mnie przede wszystkim nauczyciele ale też koledzy i koleżanki z klasy, bo jestem wzorową uczennicą. Dlaczego moi rodzice tego nie widzą?
Nastolatka
