wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6981 | WYNIKÓW
Męcząca koleżanka
Przyjaźnie się z koleżanką, ale inna dziewczyna ciągle się naprzykrza. Poza tym to jej nie potrafimy odmawiać! A jak już jej powiem NIE to ona: „No wiesz co, dzięki.” Twierdzi, że jestem dla niej jak siostra, że chce się ze mną przyjaźnić, ale ciągle mnie krytykuje. Mamy jej dosyć! Wszystko chce z nami robić, a jak my nie chcemy, to się obraża. I ciągle ma do mnie pretensje, że się nie chcę z nią przyjaźnić. A przecież wygadywała wszystkie moje sekrety i obgaduje mnie. Co mamy robić?
12-latki
Sprawiedliwa ocena
Pod koniec roku szkolnego nie byłam pewna oceny z wuefu. Przez cały rok bardzo się starałam, zawsze miałam strój, ćwiczyłam lub grałam najlepiej jak mogłam. Nie jestem mistrzem sportu, przeżywałam chwile upokorzenia, gdy podczas wybierania drużyn czekałam najczęściej do końca. Nauczycielka doceniła moje chęci, dała mi 5. Wtedy koleżanka w szatni zaraz mi powiedziała, że to niesprawiedliwe, że ona też powinna mieć 5, bo jest ode mnie lepsza. A ona lekceważyła mecze, ćwiczenia. Jeszcze na początku wakacji o mnie plotkowała. Mówi, że jestem gruba, a ja mam tylko taką masywną budowę, kilogramy w porządku. Jest mi przykro.
12-latka
Niech mnie zostawią w spokoju
Piszę do Was z problemem z koleżankami i od nie dawna także z kolegami. W tym roku zaczęli mi bardzo dokuczać. Popychać niby "przypadkowo", obgadywać, kłócić się przy byle okazji, wytykać błędy w wyglądzie, itp... . Zgłaszam to nauczycielom, pedagogom i mówiłam rodzicom. Niestety, moje starania były na marne. Myślę, że dokuczanie może być związane z tym, że dobrze się uczę i w szkole nie jestem zbytnio chętna do zabaw typu oblewanie się wodą. Nie wiem, co mogę zrobić, żeby oni wreszcie zostawili mnie w spokoju. Przez nich coraz mniej chętnie chodzę do szkoły, chodzę smutna i często płaczę.
Szóstoklasistka
Wszystko na mnie
Wszystko, co komuś się nie uda, jest na mnie. Ktoś w mojej rodzinie nie dokręci czegoś, czy coś się stanie, to niby moją wina. Gdy wróciłam z kolonii, to mój brat twierdzi, że żałuje, że przyjechałam. Słyszę czasami jak brat i mama rozmawiają o tym, że jestem zła i niedobra. Mam ochotę czasami uciec i nie słuchać tego. Wiele razy mówiłam moim rodzicom, że się źle z tym czuję, ale oni się ze mnie śmiali. Gdy się źle czuję, to muszę iść do szkoły, bo uważają że kłamię. Nie wiem, co ja takiego mam, że jestem gorsza.
13-latka
Najpopularniejsze
- Grający tramwaj
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Zaskakująca eksplozja
- O Ewangelii i o włosach
- Pomyśl sobie o koledze, którego najmniej lubisz
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Car na rowerze do Rzymu
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- My już wysłaliśmy kartę do Papieża, a wy?
