wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 300 | WYNIKÓW
Bóg nie milczy
Nie odczuwam działalności Boga w moim życiu. Wiem, że ma dla mnie przygotowany plan, jednak jakoś codziennie nie mogę go doświadczyć. Bardzo się staram o wakacyjną pracę, lecz ciągle słyszę odmowy. Rodzice każą oszczędzać każdy grosz, bo budujemy dom. Czyli nie będzie żadnego, nawet małego wyjazdu. Nie wiem, czy kiedyś będę mogła studiować. Rzeczy materialne, które można by posiadać, przytłaczają moją radość z życia codziennego. Proszę Boga o pomoc, a On milczy.
Nastolatka
Nie znają Boga...
W mojej klasie prawie wszyscy chodzą na religię, mówią różne mądre rzeczy, kiedy katechetka o coś zapyta, ale na tym się kończy. Może oprócz dwóch dziewczyn, nikt nie bierze Boga na serio. Po prostu nikt im nigdy nie pokazał, jak wywalone w kosmos może być życie chrześcijanina. I to nie jest wcale ich wina. Lubię ich i oni mnie, ale oni piją i palą (nie tylko papierosy), a ja nie, i jednocześnie wszyscy doskonale wiedzą, że nie ma takiej opcji, żeby mnie do tego namówili. Podczas przypadkowego spaceru przegadałem sporo czasu z klasową koleżanką, którą razi klasowe pijaństwo i palenie, ale ona ma zakodowane, że Bóg to średniowieczne zabobony i że to jest jedna wielka lipa i rozumiem ją, bo nie wszyscy mieli tyle farta w życiu, żeby trafić między ludzi, którzy im pokażą wiarę. Ciężko z nią w ogóle rozmawiać o Bogu - no taki ma już charakter, po prostu uważa to za bzdury. Ale chciałbym jakoś pokazać jej, że się myli w kwestii wiary, że Bóg jest life-changing i że jest nie-potrafię-znaleźć-takiego-określenia-bo-jest-za-fajny. Tylko jak z nią pogadać, skoro zawsze siedzi z koleżanką?
Licealista
Na przekór ciężkim doświadczeniom
Gdy byłem mały, moi rodzice się rozeszli. Tata był alkoholikiem moje dzieciństwo było trudne. A z kolei mama jest bardzo porywcza, wybuchowa. Dlatego nie powiedziałem jej o złych ocenach. Ostatnio tato się zmienił, mogę z nim porozmawiać. Gdy byłem młodszy, to koleżanki z klasy bardzo mi dokuczały, zrobiłem się nieśmiały. Chodzę na korepetycje z matematyki, ale ocen nie poprawiłem
14-latek|
Bóg mnie ciągle zaskakuje
Ostatnio zastanawiam się, jak zaczęła się moja wiara, kiedy zaczęłam chodzić do kościoła dlatego, że chciałam i potrzebowałam, a nie dlatego, że moja rodzina jest wierząca i generalnie "taka jest tradycja". W wakacje przed 3 gimnazjum pojechałam na pierwsze oazowe rekolekcje. Byłam zafascynowana wiarą. Potem dużo rekolekcji, spotkań, założenie KSM-u, bierzmowanie. Wszystko rozwijało się powoli, ale patrząc wstecz, stwierdzam, że obróciłam się o 180 stopni. W te wakacje Oaza Nowego Życia I stopnia, która przez 2 tygodnie, nie wiem kiedy i jak, ale mocno mnie zmieniła, czego skutki najbardziej dostrzegam w ostatnim czasie. Niesamowite doświadczenie.
Jak rozumiem Boga
Trzeba szukać. Bóg z całą pewnością nie jest kimś jednowymiarowym, płaskim i oczywistym. Jest w nim i słodycz, ale jest i niesamowitość, w słownikowym znaczeniu. Nawet ,,Bóg jest miłością" to hasło, które niesie w sobie nie jeden obraz. Tak, taki Bóg to obrazek z okładki zeszytu do religii- Bóg posyłający Anioła Stróża, żeby ten przeprowadził rumiane dzieciaczki po wąskiej kładce nad przepaścią. Ale dla mnie to Bóg widoczny na najbardziej okropnym i przerażającym obrazie-konający w męczarniach. Z Miłości...
Maturzystka
