Gdy w Mwanga powstawały pierwsze szkoły, to ci, którzy przychodzili do nich, to była młodzież w wieku kilkunastu lat. Dziewczęta i chłopcy, którzy często nie umieli czytać i pisać. Ale chcieli.
To nie jest łagodna historia. Choć może jest to opowieść o współczesnym… świętym. O człowieku, który radykalnie odmienił swe życie. Który, kiedyś wybrał zło ale potem stał się orędownikiem dobra.
Od wielu lat rekolekcjom oazowym towarzyszy teczka roku. Przeznaczona jest dla wszystkich grup rekolekcyjnych. Zawiera materiały precyzujące i pogłębiające temat pracy rocznej oraz materiały związane z realizacją rekolekcji oazowych.
Witam Was serdecznie w języku, luganda, który wraz z angielskim są oficjalnymi językami w środkowo-wschodnim kraju Afryki – Ugandzie, często zwanej „Perłą Afryki”. Piękna, malownicza flora i fauna, niezwykli ludzie....
Drogi są nieprzejezdne nawet dla silnych samochodów, które po prostu grzęzną w gliniastej mazi. Misjonarze wyruszają zatem do wspólnot pieszo, przeprawiają się przez rzeki i wzgórza.
Po raz pierwszy usłyszałam o Siostrach Białych podczas mojego pobytu w Anglii. Spotkałam tam dziewczynę, która była u Sióstr i z niezwykłym podziwem o nich opowiadała.
Wydawać by się mogło że decyzja pójścia do zakonu to pewien rodzaj zamknięcia , braku wolności i może z pozoru tak to czasem wygląda. Dla mnie jednak od początku była to droga ku większej wolności, a tym samym ku większemu szczęściu i miłości tej bezinteresownej.
Misjonarz musi mieć wielki szacunek dla drugiego człowieka, dla jego przekonań religijnych. Tylko misjonarz żyjący głęboką wiarą, uprzejmy i tak zwyczajnie dobry, może przybliżyć ludziom Chrystusa.
Padre Kino stosował swoistą metodę „ewangelizacji poprzez przyjaźń”, która odbywała się głównie za pomocą gestów i języka migowego. Rozpoczynał od rozdawania szklanych paciorków, wstążek, lusterek, nożyczek...