wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2397 | WYNIKÓW
Beznadziejna sytuacja?
Koleżanka, która coraz bardziej siedzi w moim sercu i w głowie, mieszka bardzo blisko. Uczymy się w różnych szkołach. Ona chyba jest domatorką, bo nie potrafię jej spotkać przed szkołą czy po lekcjach. Chyba bym musiał u niej zamieszkać, by zamienić z nią chociaż kilka słów. Sytuacja wydaje mi się beznadziejna.
16 latek
Wątpliwości
Kręci się koło mnie chłopak, bardzo chętny do wszelkiej pomocy. Od kilku dni zadaje różne pytania jakby mnie testował albo przeprowadzał wywiad. Pyta głównie o sprawy dotyczące wiary i też trochę "obyczajów" (np. czy piję piwo na imprezach, co sądzę o świadkach Jehowy, itp.), a później sam mi przedstawia swoje zdanie na ten temat. Niby nic dziwnego, powinno się poznać wartości drugiego człowieka, ale jakoś mnie to razi, wolałabym, żeby takie rzeczy po prostu 'wyszły w praniu', w jakiejś bardziej naturalnej rozmowie. On się cieszy, że jestem wierząca, a według mnie to nie powinien być jakiś powód do wychwalania drugiego człowieka. Mam też wrażenie, że on do wiary podchodzi bardzo dziecinnie - mówi, że dla niektórych ludzi Bogiem są pieniądze, dla innych komórka, itp. i cieszy się, że ja taka nie jestem (i pewnie też się cieszy, że on taki nie jest
Męczące obgadywanie
Mam dwie przyjaciółki, które się nie lubią. Gdy tylko jestem z jedną, to zaczyna okropnie gadać na drugą. Gdy jesteśmy razem, niby wszystko w porządku. Obie lubię, bo to dobre dziewczyny, bliskie ideału, gdyby nie ta wada. Nie chcę nic mówić, gdy się obgadują. A one próbują mnie wciągać w te sprawy.
12-latka
Jasne postawienie sprawy
Poznałam chłopaka i zaczęliśmy ze sobą pisać. Jesteśmy sobą zachwyceni. Oboje wierzący, on twierdzi, że to Bóg poznał nas ze sobą. Wydawałoby się- idealna para. Wychwala mnie, piszemy ze sobą godzinami. Przestałam się spotykać ze znajomymi, siedzę w domu i piszemy. Ale chociaż gadamy o wszystkim, chociaż się spotkaliśmy kilka razy, to żadne wyznanie z jego strony nie padło i już prawie wcale się nie spotykamy. Trochę mnie to niepokoi. Bo on nie chce, bym gdzieś wychodziła, bym się spotykała z koleżankami. Prawi mi komplementy, ale z drugiej strony na pytania często nie odpowiada. Mam chwile, że chcę to urwać
16-latka
