wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2068 | WYNIKÓW
Ani kłoda, ani przeszkoda
Nie ma miejsca dla mnie, jestem tylko kłodą. Przeszkodą. Wstaję rano. Jazda do szkoły. Powrót. Obiad. Komputer. Spędzam przy nim całe godziny do 22:00. Potem pies i spać. I tak cały czas. Odczuwam brak jakiegokolwiek zainteresowania moimi sprawami ze strony mamy. No i po raz kolejny doszło między nami do awantury. Jakie to dziwne, że przed samym Bożym Narodzeniem.
16-latek
Dobrze przeżyć ferie...
Czuję się podzielona na pół. Jedna połowa jest zła, ponieważ wie, co robi źle, ale żeby cokolwiek poprawić, potrzebna jej druga połowa, która leży brzuchem do góry i się śmieje z jej prób. Nie potrafię się modlić, bo mama wciąż mi o tym przypomina, brat z tego powodu często nie idzie do kościoła....
Licealistka
Dzwonek- ważniak
Zosia jest szkołą zachwycona, ale nie lubi porannego pośpiechu. Tymczasem w szkołach jest jakiś dzwonek- terrorysta i absolutnie nie wolno przyjść po jego wybrzmieniu. Oj, chętnie stoczyłbym z nim walkę. O nikim się tyle u nas nie mówi, co o nim. „Pospieszcie się, zaraz dzwonek!” Muszę się naradzić z Koką, może ona coś wie, jak ten dzwonek ujarzmić czy rozbroić. Chociaż, gdyby to było możliwe, Kuba z kolegami pewnie by coś wymyślili.
W najgorszej klasie
Chociaż mam kochaną rodzinę, to jest mi ciężko, gdyż uczę się w najgorszej klasie. Wyzywają mnie od kujonów, bo się dobrze uczę, ale przecież nie kuję. Dziewczyny spoglądają ironicznie na moje stroje, które mi się podobają, a ich jednakowy styl wcale mi nie odpowiada. Ostatnio kpią ze mnie, że niby mam chłopaka w klasie, co jest nieprawdą, on też należy do szydzących ze mnie. Nie jest łatwo ani miło w tak beznadziejnej klasie, gdzie prawie nikt się nie uczy, są wulgarni, prostaccy. Nauczyciele stracili chyba nadzieję co do nas i czekają, by nas pożegnać……
Szóstoklasistka
Łzy wzruszenia
Podstawówkę wspominam bardzo źle. Nielubiana, często obrażana. Samotna. W gimnazjum wszystko się zmieniło. Nowe znajomości. Wspaniali ludzie. 1 i 2 klasa były najpiękniejszym okresem w moim życiu. Na samą myśl o tym, że za kilka miesięcy rozstanę się z klasą, mam łzy w oczach. Kocham swoją klasę, tych wszystkich ludzi. Kocham wspominać wszystkie ogniska i wycieczki, oglądać nasze uśmiechnięte twarze na zdjęciach. Ludzie powtarzają ,,To ostatnie chwile, trzeba się cieszyć''. Ale ja nie potrafię. Nie ze świadomością, że lada moment wszystko przeminie.
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Pan Jezus modli się przed ważnymi decyzjami
- Załącznik #9435616
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Car na rowerze do Rzymu
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Rozpoczynamy nowy rok szkolny
- My już wysłaliśmy kartę do Papieża, a wy?
