wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2389 | WYNIKÓW
Nieobecność na balu
Odbywał się u nas bal gimnazjalny i wszyscy byli nim bardzo przejęci i nie dopuszczali myśli, że ktoś mógłby nie przyjść. A ja nie poszłam, bo za dwa dni miałam egzaminy do liceum z międzynarodową maturą. Gdy nadeszła godzina balu, zaczęły się telefony, namawianie, by przyjść chociaż na godzinkę. A ja mówiłam przyjaciółce, że raczej nie przyjdę, lecz ona na to, że ten jeden wieczór mnie nie zbawi. Nie jest to jedyny moment, że spotykam się z oburzeniem, że nie jestem tam, gdzie oni są, że nie robię czegoś, co oni robią. Może jestem dziwna, że bardziej zależy mi na dobrej szkole niż na balu. Aż mi się nie chce iść do szkoły i tłumaczyć.
Gimnazjalistka
Bogactwo zainteresowań
Był czas, że interesowałam się mitologią grecką i wszystkim się to podobało. Potem zaciekawiła mnie Japonia, jej mitologia i od tego czasu zmiana- ludzie się tego boją. A ja jestem głęboko wierząca i nie zamierzam zmieniać wiary. Chociaż pod wpływem lęku animatorki już sama się zastanawiam, czy to dobre...
Nastolatka
Otwarcie na innych
Od pewnego czasu moja przyjaciółka coraz lepiej dogaduje się z inną dziewczyną. Ciągle gdzieś razem znikają, mają swoje sprawy. Gdy coś o tym powiedziałam, to się wypiera, szybko udaje, że jesteśmy nierozłączne, ale ja wiem i czuję, że wszystko się zmieniło. Ostatnio długo jej nie było, a ja już wcześniej zbliżyłam się do innych dziewczyn w klasie. Bardzo mi się to podoba, bo wcale ich nie znałam. Obawiam się jednak, że gdy przyjaciółka wróci, to będzie miała pretensje, że ja rozmawiam z różnymi dziewczynami.
11-latka
Dlaczego tak się dzieje?
Mam koleżankę z klasy, którą znam od 6 lat. Na przerwach spędzamy razem czas, ale przyjaciółkami nie jesteśmy. Razem siedzimy w ławce itp. Problem polega na tym, że zakochała się w moim koledze z osiedla, który też chodzi do naszej szkoły. Ona mi o takich rzeczach mówi, tak samo jak ja. Gdy opowiadałam jej, co robiłam na osiedlu i kto był, ona zaczęła się śmiać, że kolega się we mnie zakochał a ja w nim. Mi to aż tak nie przeszkadzało. Kilka dni później sama stwierdziła, że jest ładny, a następnego dnia się zakochała. Gdy mówi o tym, czuję zazdrość, chociaż ja się w nim nie zakochałam. Nie wiem czemu mam te uczucie i denerwuje mnie to. Czy to chodzi o dojrzewanie?
Szóstoklasistka"
Chcę tylko przyjaźni
Zaczęłam pisać z chłopakiem, który mieszka bardzo daleko. Wreszcie poznałam wartościowego, wierzącego, pobożnego chłopaka. Byłam zachwycona, on też. Potrafiliśmy przegadać wiele, wiele godzin. Ciągle znajdywaliśmy coś, co nas łączyło. Zaprosiłam go do nas za zgodą rodziców. W odpowiedzi poprosił o chodzenie. Wtedy zrozumiałam, że ja tego nie chcę, że ta odległość to poważny problem. Spotkanie mnie nie zachwyciło, jego chyba tak. No i jak to odkręcić? To wspaniały chłopak, ale nie chcę być jego dziewczyną, chcę przyjaźni.
