wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1377 | WYNIKÓW
Żądania córki
Jestem w dużej rodzinie. Kiedy wyrastam z ubrań (coraz częściej to się zdarza) to mama zamiast normalnie mi kupić ubrania, to wyciąga jakieś stare. Nie chodzi mi o to, że są stare ale o to, że to już jest irytujące. Ostatnio kiedy chciałam, żeby mi kupiła spodnie, to powiedziała, że "nie bo masz przecież tamte (trzy sztuki, w tym jedna dziurawa...) a poza tym ja nie lubię spodni wolę spódnice", a spódnic też mi nie kupuje tylko namawia do chodzenia w (dla mnie) brzydkich. Albo buty. Muszę błagać mamę, żeby mi kupiła nowe trampki do szkoły które nie są najtańsze i które mi się podobają. Wcześniej dostawałam ubrania po starszej koleżance, ale teraz już nie. Boję się, że mama nie będzie chciała mi kupować ubrań i obuwia. Nie wiem już, co robić. Ja nie chcę skończyć z jedną sztuką spodni!
12 latka
Niepotrzebne zamartwianie się
Mam świetnego chłopaka. Bywa on jednak zmęczony moimi problemami. Teraz np. zbliżają się 3 tygodnie naszego rozstania, bo jedziemy w różne miejsca. Ja się zamartwiam, już tęsknię, gadam o tym w kółko, a on podchodzi do tego naturalnie, jakby nie rozumiał, o co mi chodzi. Jak nad tym zapanować?
Licealistka
Same problemy
Nie widzę sensu w życiu i każda, najprostsza czynność uświadamia mi, jak beznadziejna jestem. Nie umiem odciąć się od przeszłości. Zapomnieć jak odrzuciła mnie przyjaciółka, chłopak, jak wyśmiewano mnie w gimnazjum. Znalazłam się w bardzo mocnej klasie w liceum - jestem jedną z najgorszych i to również mnie dobija. Ludzie z gimnazjum nadal wytykają mnie palcami. Porozsiewali plotki po nowych znajomych z liceum i teraz nienawidzi mnie jeszcze większa grupa. Często mam ochotę sobie coś zrobić, nie mam siły dłużej na szkołę, naukę, obowiązki i ten świat, całkowicie pozbawiony sensu.
16-latka
Zagrożenie przyjaźni?
Znalazłam 2 wspaniałe przyjaciółki, mówimy sobie wszystko i nie okłamujemy się. Wspieramy się, powiedziałyśmy sobie, który chłopak której się podoba. Jedna jest bardzo nieśmiała, więc postanowiłyśmy przekonać go do niej i najpierw jedna, a potem ja zakochałyśmy się w nim. Przyznałam się, żadna się nie obraziła. Przyjaźnimy się nadal, boimy się że ten chłopak nas podzieli. Mówią że chcą bym była szczęśliwa, ale ja uważam, że to nie fair. Co robić?
Gal Anonim
Najpopularniejsze
- Szybsze jest zdrowsze
- Największy pożar w kraju w XXI wieku
- Weź krzyż i idź za Panem Jezusem
- Dwa ważne pytania
- Adam Bocheński i jego prace
- Młody artysta stworzył portrety wszystkich papieży
- Czuwa nad waszym bezpieczeństwem w górach
- Dziś święto św. Jakuba Apostoła
- Znajduję Boga kiedy tylko chcę Go znaleźć
- W Rzymie trwa Jubileusz Młodych
