wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2500 | WYNIKÓW
Wejdź na szczyt
Nie mam na nic ochoty, często i długo płacze, kłócę się jeszcze z rodzicami itd. Uświadomiłam sobie, że większość moich znajomych ma przyjaciół i kumpli, którym może się zwierzyć, pójść z nimi na imprezę, nocować w ich domu, po prostu dobrze się bawić. Dwie nieudane przyjaźnie jakoś się na mnie "odbiły". Czasami jestem w sobie zamknięta, nie umiem się otworzyć przed ludźmi, stresuje się, boje się, że ktoś znowu mnie zrani, wystawi, zostawi. Nie mam żadnego kumpla, z którym mogłabym gdzieś wyjść, porozmawiać. Przecież wcale nie musi mi sie podobać ani ja jemu.
Licealistka,
Nadmiar ambicji
Od zawsze byłam bardzo dobrą uczennicą, co roku świadectwa z czerwonym paskiem, zawsze przygotowana do lekcji, odrobione zadania, itd. Męczą mnie straszne ambicje. Dużo czasu poświęcam na naukę, jednak w razie jakiegoś niepowodzenia, złej oceny, bardzo źle na to reaguję- "załamuję się" i cały dzień mam już zmarnowany. Moi rodzice nie stawiają mi wymagań- w razie niepowodzeń, mówią mi, żebym się nie przejmowała. Problem leży we mnie, w mojej głowie i nie wiem, jak sobie z tym radzić. Nie potrafię się nie przejmować. Mam też ogromne kompleksy. Ciągle mi się coś w sobie nie podoba, mimo tego, że jestem podobno bardzo szczupłą. Dziewczyny w gimnazjum, zazdrosne o oceny, ciągle nazywały mnie brzydką i grubą. Teraz ludzie mnie lubią i nie narzekam na brak znajomych
15-latka
Na wesoło
On jest po prostu ideałem. Wszystkie dziewczyny na niego lecą. Tak się złożyło, że na większości lekcji siedzi blisko mnie i zawsze ze sobą rozmawiamy. Niedawno zaczęłam myśleć o nim inaczej niż o innych chłopcach. Chciałabym go lepiej poznać, ale boję się, że on się zorientuje i mnie wyśmieje. Chciałabym się też dowiedzieć, czy on się też mną interesuje. Tylko jak? On lubi żartować i łatwo zamienia wszystko w żart, więc często trudno się zorientować, czy w danym momencie żartuje czy nie. Zauroczyłam się.
Nastolatka
Pogłębianie wiary
Zbliża się bierzmowanie. Bardzo chcę pogłębiać swoją wiarę, ale chyba kiepsko mi to wychodzi. Postanowiłam czytać codziennie Pismo Święte, ale niektóre rozdziały mnie przerastają. Modlę się rano i wieczorem, ale mam problemy z modlitwą przed jedzeniem. No i zdarza się, że jak całe moje otoczenie używam prymitywnego, wulgarnego języka. Tak bardzo chcę z tym walczyć, ale wciąż upadam.
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Chrzest święty jak lampa
- Jak zaprzyjaźnić się z Jezusem?
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Rodzina Augustyna
