wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1116 | WYNIKÓW
Delikatny początek
Oboje jesteśmy w 2 klasie gimnazjum, jednak on, wydaje się o wiele dojrzalszy od rówieśników. Jeszcze w tamtym roku mieliśmy znakomity kontakt, to było można nazwać przyjaźnią. On wiedział, że mi się podoba, ja wiedziałam o jego uczuciu w stosunku do mnie. I prawie sie udało ale... Za bardzo baliśmy się o relacje, jak będzie po zerwaniu. Potem była przerwa, kontakt się urwał, ale mi strasznie tego brakowało. Pisaliśmy, rozmawialiśmy, ale już nie tak jak kiedyś. Dodam, że to on zawsze zaczynał konwersacje. Wczoraj umówiliśmy się na spacer we dwoje. Rozmawialiśmy o wszystkim, śmieliśmy się, wszystko jak dawniej. Ale czułam, że to nie był taki przyjacielski wypad i... on chyba też. Wiele gestów, rozmów. Doszło prawie
do pocałunku. Co mam o tym myśleć i czy się w to angażować? Niech Pani nie myśli, że to przelotne uczucie, bo trwa już od ponad roku...
Prawie 15-latki
Iskierki uczuć
W gimnazjum mamy nową klasę, ale jestem ze starymi koleżankami. Niedawno jedna z nowych dziewczyn powiedziała, że razem z przyjaciółką podobamy się chłopakowi z klasy. Zaczęłam go obserwować, polubiłam go, on chyba też. Niestety, podczas wycieczki chodził ze swoimi dawnymi koleżankami. Poczułam wtedy takie dziwne uczucie jakby zazdrości. Dowiedział się o tym, że wiem, że mu się podobam.
13-latka
Żądaj szacunku
Bardzo szybko stałam się klasową ofiarą i sytuacja absolutnie nie ulega poprawie. Jestem wyśmiewana, popychana, mój plecak jest często kopany, wyrzucany. Słyszę pod swoim adresem chamskie i wulgarne odzywki. Nie chce martwic rodziców, ale mam już tego dosyć. Nikomu nie dokuczam, jestem spokojna, dobrze się uczę, ale w szkole jestem samotna, bo inni ze strachu mnie unikają, a tamci mają dobrą zabawę. Próbowałam już z nimi rozmawiać, ale wtedy jest tylko gorzej. Dla nich to chyba jakaś zabawa.
Gimnazjalistka
Porozumienie z bratem
Mój starszy brat rusza moje rzeczy, lekceważy mnie, ciągle podkreśla swoje starszeństwo. Kłótnie nic nie dają, ja płaczę, skarżę, ale jest jeszcze gorzej, bo rodzice już nie reagują, a on się śmieje. Wchodzi do pokoju, bierze, co chce, rusza moje rzeczy, czasami coś wyrzuci, niby niechcący. Mam tego dosyć.
12-latka
