wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 810 | WYNIKÓW
Zmiany, zmiany...
Od dziecka byłam bardzo wrażliwa i wszystkim się przejmowałam. Swojej klasy nienawidziłam, przyjście do gimnazjum było dla mnie wybawieniem. Wszystko robiłam z zapałem, dla każdego byłam miła. Przyciągałam ludzi, miałam wielu przyjaciół. To był najlepszy okres w moim życiu. W 2 klasie wszystko zaczęło się zmieniać. Zerwałam z chłopakiem, przyjaciele mnie zostawili, doszła masa nauki. Zdarzało mi się Chyba po prostu zaczęłam dorastać. Nic już nie było łatwe, ani kolorowe. Zrobiłam się wredna dla innych. Jednak znalazłam wspaniałego chłopaka. Na początku 3 klasy nastało piekłokaleczyć, wypić. Chcę próbować wrócić do chłopaka, wszystko naprawić. Wmawiam sobie, że przecież po każdej burzy nadchodzi słońce. Chciałabym starą siebie.
15-latka
Zawładnąć przyjaciółką
Moja przyjaciółka bardzo zmieniła się na gorsze. Okropnie mnie obgaduje. Poszłyśmy w zupełnie innych kierunkach. Ale poznałam koleżankę, która mnie fascynuje, bo jest mądra, niezależna, wobec wszystkich uprzejma. Ma wielu znajomych, jest powszechnie lubiana. Rozmawiamy czasami, ona mnie chyba polubiła. Marzę, by się z nią zaprzyjaźnić. Nie wiem, czy z nią o tym pogadać, bo obawiam się, że to by wyglądało dziecinnie.
14 latka
Krytykowana pasja
Moją mamę bardzo trudno zadowolić. Zawsze się bardzo dobrze uczyłam, ale mnie nie chwaliła, tylko np. krytykowała, że nie mam żadnej pasji. Sama zachwycała się tańcem w TV. Poszukałam kursów w Internecie i wciągnęłam się. Zapisać się nigdzie nie mogę, bo brakuje nam bardzo pieniędzy. Sama nie wiem kiedy taniec naprawdę stał się moją pasją. Trenuję codziennie. Po powrocie ze szkoły dzięki tańcom mija całe zmęczenie i zadowolona siadam do lekcji, Niestety, mama mnie krytykuje, że za dużo tańczę, że to się pewnie odbije na ocenach.
Licealistka
Nielubiana
Minęło już tyle czasu od początku roku i stwierdzam z przykrością, że nie jestem lubiana w klasie. A przecież nikomu nie dokuczam, z nikogo się nie śmieję, do wszystkich byłam dobrze nastawiona, chętna do pomocy. Różnię się od dziewczyn w mojej klasie, szczególnie od tych złośliwych, wymalowanych, hałaśliwych i wulgarnych. Słyszę, jak coraz głośniej ze mnie kpią, komentują mój styl ubierania, sposób bycia. Chyba urządziły sobie zabawę, bo ostatnio siadały ze mną i chciały mnie uczyć, jak mam się zachowywać, zmienić. Próbowałam im tłumaczyć, że jestem sobą, ale mnie zakrzyczały. Nie wiem, co mam robić
Gimnazjalistka
Za dużo samokrytyki
Za dużo samokrytyki
Dochodzę do wniosku, że jestem beznadziejny. Startowałem w kilku konkursach, ale nie doszedłem zbyt daleko. Porażka. Oceny mam bardzo dobre, nauczyciele mnie chwalą, uczę się bez wysiłku, ale konkursy nie wyszły. W sporcie też nie jestem mistrzem, chociaż kilka dziedzin lubię i staram się je doskonalić. Nie jest to piłka nożna, więc w męskim rankingu nie stoję w szkole wysoko. Z dziewczyną mi się nie układa, ona nawet nie wie, że mi się podoba, bo nie mam śmiałości do niej zagadać. Nawet z przyjacielem mniej się widuję, bo komputer zajmuje sporo czasu. No i w takiej beznadziei minął semestr.
Szóstoklasista
Najpopularniejsze
- Cierpienie Maryi
- Papież podziękował za życzenia urodzinowe
- Załącznik #9423862
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Rodzina Augustyna
