wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1181 | WYNIKÓW
Najmniejszy w rodzinie
Wczoraj Kuba tłumaczył Zuzi, że wszystko, co się robi najmniejszym, to jakby się robiło Panu Jezusowi. Zuzia kiwała głową, rozejrzała się uważnie i nagle zrozumiała, że najmniejsza w rodzinie jestem ja. Z dumą położyła przede mną swoją parówkę, pytała, czy chcę jeszcze i już wołała „pajówkę, pajówkę”. Mama nie przeprowadziła śledztwa, tylko dołożyła kolejną kiełbaskę, ale w drzwiach kuchni odwróciła się i o mało parówka nie utknęła mi w gardle.
Wiele sprzeczności
Zaczęłam oddalać się od klasy, nie mam z nikim kontaktu, nie interesuje mnie gg ani telefon, którego nie doładowuję. Nie wychodzę na wioskę, chyba, że do kościoła i do sklepu. Jak przekonać koleżanki, że Bóg jest na pierwszym miejscu, ale jestem też jak inne nastolatki, potrzebuję kontaktów?
Zagubiona
Już nie lubię Boga
Pani Róża zabiera Oscara do kościoła. Patrzą na wiszącego na krzyżu Chrystusa.
– Dlaczego cierpi? – pyta dziesięciolatek.
– Właśnie. Jest cierpienie i cierpienie. Popatrz uważnie na Jego twarz. Przyjrzyj Mu się. Widać po Nim, że cierpi?
– Nie. To ciekawe. W ogóle po Nim nie widać.
– Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera – tłumaczy pani Róża.
