wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 452 | WYNIKÓW
Ideał na horyzoncie
W czasie spotkań przed bierzmowaniem zwróciłam uwagę na niezwykłego kolegę. Bierze udział w akcjach charytatywnych, wspomaga schroniska, jest wolontariuszem i karmi okoliczne bezpańskie psy. Ponadto bardzo dobrze się uczy i ma wielu kolegów. Wiem, że nie ma dziewczyny. Podoba mi się z wyglądu i urzekło mnie ciepło bijące od niego. Rozmawiałam z nim tylko raz. Od września idę do tego samego liceum, do którego chodzi on i bardzo chciałabym się jakoś z nim poznać. Czuję, że to, iż go dostrzegłam, to jakiś znak od Boga, jednak cały czas się gorąco modlę i pytam Pana Boga, czy to ten chłopak. Nie wiem, jak do niego zagadać.
16-latka
Smycz ogranicza
Chociaż babcia wspomina swoje dawne psy, które nigdy nie chodziły na smyczy, wychodziły z podwórka, gdy miały na to ochotę i pomagały pędzącym na przystanek dotrzeć tam na czas. Czyli po prostu goniły z głośnym szczekaniem takie osoby. Dzisiaj to zakazane. Wędrujemy na smyczach. Owszem, moja nowa obroża jest piękna, czerwona, widoczna z daleka. No ale mnie ogranicza. Dlatego tak się ucieszyłem, gdy kilka dni temu Lola i babcia zaprosiły mnie do lasu.
Czy to się da połączyć?
Zwróciłam na niego uwagę już pierwszego dnia w liceum. Coraz bardziej mi się podobał. Rozglądałam się, z kim się zadaje, do jakiej klasy chodzi i czy możemy mieć wspólnych znajomych. Okazało się, że ma FB i mieszka w tym samym mieście co ja. Nie chcę zakładać FB ani Snapchata, bo to pożera czas i uzależnia. Myślę, żeby o nim zapomnieć, przecież nie wiem, jaki jest. Może powinnam zająć się nauką albo integracją w mojej klasie? Mam mało czasu i chcę mieć jak najlepsze wyniki w nauce. Jednocześnie nie mogę o nim zapomnieć, codziennie widzę go w szkole, jestem rozkojarzona i nie wykorzystuję czasu. Bardzo bym chciała, żeby do mnie zagadał, ale nie wiem, czy będę miała czas jakikolwiek związek.
15 latka
Nęcąca zapachy
Samochodów tu mało, za to drzew mnóstwo. Zatrzymywałem się przy każdym, a one też. Podniosłem łeb i oto zorientowałem się, że dziewczynki mierzą grubość pni. Oprócz tego zachwycają się liśćmi, dyskutują na temat ich bajecznych kolorów i kształtów, wybierają najpiękniejsze, które babcia cierpliwie ładuje do torby. Ja szukam drzewa, przy którym zatrzymują się prawie wszystkie okoliczne psy, a one szukają najgrubszego pnia.
Nasze skarby
Spacery zawsze są cudowne, ale żadne nie sprawiają nam tyle radości co jesienne włóczęgi, węszenia, bieganie. Niestety, przed domkami sąsiadującymi z naszym ludzie zupełnie bez sensu chwytają codziennie za miotły i zmiatają liście z chodników. Ale radzę sobie i z tym, bo przecież powstają wówczas solidne kopce, w których zapachy cudownie mieszają się ze sobą
Zamieszanie na cmentarzu
Jest takie fantastyczne stare przysłowie, które przypomina ludziom, że na świętego Judy czas opatrzyć psom budy. Jasne, że w mieście psich bud raczej nie ma, ale czasami, gdy wyleguję się na kanapie, gdy dziewczynki słysząc świszczący za oknem wiatr przykrywają mnie dodatkowo kocem, to myślę, że psach żyjących w zupełnie innych warunkach.
