wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 765 | WYNIKÓW
Obudzić zamyślonego
Pewnego chłopaka znam od zawsze, nasze rodziny się przyjaźnią. No i od zawsze byłam w nim zauroczona. Ostatnie spotkania pokazały, że łączy nas wiele pasji. Jesienią spotkaliśmy się w jednym liceum. Mam jego numer telefonu, ale wstydzę się coś napisać. On ma swoją klasę, ja swoją, on często bywa zamyślony, jakby nieobecny i nie zauważa mnie na terenie szkoły. Gdy zwrócę na siebie uwagę, to miło się rozmawia. Chciałabym po prostu go lepiej poznać, bo tak naprawdę nigdy nie miałam okazji. Spotkać się, porozmawiać na spokojnie. Ale nie mam pojęcia, jak to zrobić.
16-latka
Brak tytułu
Zamiast tłumaczyć i przekonywać opornych, chwyciły w palce kilka laleczek, opatuliły je skrawkami materiałów i przedstawiły scenkę. Oto Dawid i jego starsi bracia. Chłopak wyrusza w góry paść owce i tłumaczy mamie, że wcale się nie boi. On się opiekuje owcami, a nim opiekuje się sam Bóg. Oto do domu zbliża się prorok Samuel i prosi ojca, Jessego, by przedstawił mu swoich synów. Dumny tata zwołuje rodzinę. Sami dorodni, silni chłopcy. Ale prorok nie czuje żadnego znaku, że któryś z nich ma być królem Izraela
Błędne koło
W piątej i szóstej klasie stawaliśmy się coraz gorsi. Zaczęliśmy pyskować, źle się zachowywać, a uwagi katechety działały nas jak płachta na byka. Psuliśmy lekcje religii, a katecheta tracił panowanie nad sobą. Poza lekcją można być z nim w dobrych relacjach. Prawie wszyscy jesteśmy wolontariuszami i to pod jego opieką, ale na lekcjach coś się z nami dzieje. Nie wytrzymuję tej dwulicowości, także mojej. Chyba zrezygnuję z wolontariatu. Co mam w tej niełatwej sytuacji zrobić?
Gimnazjalistka, kl. I
