wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1568 | WYNIKÓW
Nieświadoma pomoc
Mam w klasie kolegów, którzy powoli pomagają mi się ośmielić. Myślę, że nie są tego świadomi, ale drobnym dokuczaniem, gadaniem, droczeniem sie, proszeniem o coś ośmielam sie w stosunku do wszystkich chłopaków. Jest wiele sytuacji z udziałem tych kolegów, dzięki którym częściej się uśmiecham, jestem śmielsza, czuję się dowartościowana. Nie wiem, jak im podziękować na koniec roku i nie wiem, jak uda mi sie funkcjonować w nowej szkole, nie chcę, żeby całkowicie zniknęli z mojego życia. Zresztą, mam świetną klasę, koleżanki, przyjaciółkę.
Gimnazjalistka, kl. III
Być narzędziem...
Od września jestem w nowej szkole. Obawiałam się tego, bo kiedy szłam do gimnazjum, moje oczekiwania nie spełniły się tak, jak marzyłam. Zawierzyłam tym razem wszystko Panu Bogu. Bardzo mi to pomogło i zmieniło się moje podejście, zmieniłam się ja. Teraz w technikum jestem dla niektórych osób wsparciem. Niestety, nieraz zdarza się, że nie wiem, co powiedzieć, co zrobić. W rozmowach staram się być szczera, ale czy uważa Pani, że mówienie o własnych, nieraz trudnych doświadczeniach, to dobre rozwiązanie? Wydaje mi się, że wtedy zyskuję pewne zaufanie drugiej strony. Jestem blisko Boga i bardzo mi to pomaga. Chciałabym być jednak też pożytecznym Jego narzędziem.
17- latka
Nie realizuj tych planów
Już koniec listopada, a ja nie jestem z siebie zadowolona. Owszem, mam piękne oceny, ale nie jestem w tym roku najlepsza w klasie, chociaż się bardzo staram. Moje życie to nauka i tylko nauka. Mowy nie ma o pomaganiu w domu, chociaż mama jęczy, że wszystko na jej głowie. Nie daję rady na cokolwiek oprócz zadań i nauki. Muszę się dostać na studia, za 1,5 roku matura. Obiecałam sobie we wrześniu, że schudnę przynajmniej 5 kilogramów do świąt. No i też się nie udało, waga stoi, a ja się denerwuję, wściekam, płaczę. Co robić, by swoje plany zrealizować?
Licealistka
Straszne napięcie
W domu jestem wyluzowana, zachowuję się zwyczajnie. Ale w szkole męczy mnie niesamowite napięcie, boję się odzywać, gier sportowych, wystąpień na forum klasy. Nie znoszę myśli, że inni mnie obserwują. Napięcie bywa tak mocne, że aż sztywnieję. W tym roku kończę szkołę, mam nadzieję, że w liceum to minie, bo też u nas nie panuje atmosfera nauki, wręcz przeciwnie.
Gimnazjalistka
Nauka odpowiedzialności
W naszej dobrej klasie jest chłopak, który się kompletnie nie uczy, marnuje swoje zdolności. W zeszłym roku groziło mu repetowanie. Wszyscy mu pomagali, a on się na nas złościł, robił łaskę, że zgadzał się na pomoc. Obawiam się, że w tym roku będzie to samo, bo wrócił bardzo wyluzowany, popisuje się, lekceważy szkołę, bo wie, że znowu będziemy koło niego skakali. Modlę się o jego opamiętanie, tym bardziej, że chyba wciąga po już i picie i palenie.
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- 81. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
- Modlitwa bez ognia w sercu
- Adam Bocheński i jego prace
- Młody artysta stworzył portrety wszystkich papieży
- 9-latek uratował tonącego chłopca
- Czuwa nad waszym bezpieczeństwem w górach
- Dziś święto św. Jakuba Apostoła
- Numer 112 ratuje innym życie
- Kto w nim umrze nie dozna ognia piekielnego.
- Pielgrzym i wariat
