wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6145 | WYNIKÓW
Problemy innej
Męczy mnie samotność. Mam rodziców, siostrę, parę koleżanek. Ogółem je lubię, mamy wspólne tematy, często bawi nas to samo, ale bywa i tak, że rozmawiają na takie tematy, które mnie odrzucają. Często gdy jestem gdzieś sama, np. w pokoju, robi mi się strasznie smutno, bo uświadamiam sobie, że tak naprawdę nie mam komu się w pełni zwierzyć, w pełni zaufać. Wtedy uświadamiam sobie, że cokolwiek chciałabym zrobić z kimś, np. gdzieś wyskoczyć, muszę uczestniczyć w tym sama, bo albo tego kogoś nie interesuje to co mnie, albo pochłania go lenistwo itp.
15-latka
Wejdź na szczyt
Nie mam na nic ochoty, często i długo płacze, kłócę się jeszcze z rodzicami itd. Uświadomiłam sobie, że większość moich znajomych ma przyjaciół i kumpli, którym może się zwierzyć, pójść z nimi na imprezę, nocować w ich domu, po prostu dobrze się bawić. Dwie nieudane przyjaźnie jakoś się na mnie "odbiły". Czasami jestem w sobie zamknięta, nie umiem się otworzyć przed ludźmi, stresuje się, boje się, że ktoś znowu mnie zrani, wystawi, zostawi. Nie mam żadnego kumpla, z którym mogłabym gdzieś wyjść, porozmawiać. Przecież wcale nie musi mi sie podobać ani ja jemu.
Licealistka,
Warto wyjaśniać sytuuację
Pisałam z dziewczyną z dalekiego kraju, rozmawiało się nam zawsze dosyć dobrze (w mojej opinii). Jednak od pewnego czasu zaczęła rzadko odpisywać, w końcu nawet po prawie tygodniu. Wydawało się, jakby nie była zainteresowana naszą rozmową. A widziałam ją dodającą posty na facebooku itp. Zamiast zapytać wprost o co chodzi, też zaczęłam tak odpisywać. I nasze odpowiedzi były takie, jakbyśmy się obraziły. W końcu urwałam kontakt. Bardzo mi jej brakuje, bo naprawdę ją lubiłam. I zastanawiam się, czy nie napisać jednak i spróbować szczerze wyjaśnić całą sytuację. Chyba, że lepiej odpuścić, zapomnieć.
Zakłopotana
Zlośliwy konkurent
W naszej szkole jest nielubiany chłopak. Do tej pory nie zwracałem na niego uwagi, ponieważ mi nie przeszkadzał. Niestety, gdy spodobała nam się ta sama dziewczyna, on stał się dla mnie bardzo niemiły. Gdy rozeszło się, że ona wybrała mnie, chłopak ten zaczepia mnie, upokarza przed nią, a nawet mówi nieprawdę o mnie całej klasie. Na moje szczęście nie zwracają na niego specjalnie uwagi. Ostatnio popchnął mnie z całej siły na schodach. W ostatniej chwili chwyciłem się bluzy starszego chłopaka. Raz powiedziałem do niego pajacu, to zaczął dzwonić do mojej mamy, że go prześladuję. Co mam zrobić ?
13-latek
Uśmiech ducha
Ja wierzę w duchy. Z niektórymi nawet mam bliższy kontakt. I wcale nie bawię się w jakieś ich wywoływanie. Nie wierzycie? A ja po prostu sobie z duchami... rozmawiam. Najczęściej i najchętniej rozmawiam z duchem mojej mamy. Nie myślałam o niej nigdy jak o kimś, kogo ciało jest w ziemi. Wierzę, że moja mama żyje. Nie ma jej obok mnie, tak, żebym mogła jej dotknąć, przytulić się do niej, zobaczyć ją – to prawda. Ale jak powiedziała mi po jej śmierci moja przyjaciółka: „Mama teraz może zrobić dla ciebie więcej, niż wtedy, gdy żyła”. I tak rzeczywiście jest.
Najpopularniejsze
- Załącznik #9471731
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Uratowałeś mi życie
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Różne pożegnania
- Jesteśmy jak naczynia połączone
- Polacy zadecydowali. Od 2026 tylko czas letni
- Na ratunek duszom - już jest nowy numer
- Dzieci idą do nieba
