wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 16681 | WYNIKÓW
Czas na zmiany
Koleżanka w gimnazjum zaprzyjaźniła się z bardzo nieciekawym towarzystwem. Trudno było z nią wytrzymać, upodobniała się do nich w wyglądzie i zachowaniu. Teraz, gdy czas gimnazjum zbliża się do końca powiedziała wszystkim, że idzie do liceum, czyli rozstanie się ze znajomymi. Rozumiemy, że chce zakończyć ten etap, zerwać kontakt z nimi. Nie rozumiem jej zachowania, ani wtedy, ani teraz.
Koleżanka
Gdy siostra nie chce zasypiać
Oczywiście wiem,że podobne problemy już były w małym gościu ale mojej 3-letniej siostrzyczce nie pomaga. A kłopot jest z kładzeniem ja spać. Jednej nocy grzecznie idzie spać a drugiej krzyczy wychodzi z łóżeczka i nie chce spać. Domyślam się,że pani nie jest niańką do dzieci, ale może pani ma dzieci i może zna jakieś patenty
12- latka
Zmiana klasy
Czasami mam tak dosyć mojej klasy, że najchętniej przeniosłabym się do równoległej. Mam tam przyjaciółki i nie byłabym sama, ale nie wiem, jaka jest matematyczka. Poza tym, świetnie rozumiem się ze swoją polonistką, która mnie bardzo wspiera. Czasami wydaje mi się, że nie wytrzymam w mojej klasie ani dnia dłużej. Ale potem myślę, czy przejście do równoległej będzie najlepszym wyjściem.
Szóstoklasistka
Niebo Dantego
Kojarzycie Dantego? No, tego… Alighieri? Nie, nie pytam o to, czy go znacie. On żył w średniowieczu, a nie podejrzewam, żeby ktoś z was pamiętał te czasy. Myślę jednak, że niektórzy z was o nim słyszeli. Przypomnę, że to był włoski poeta, filozof i polityk. Jego najsłynniejszym dziełem jest „Boska komedia” – poemat opisujący wizję wędrówki przez piekło, czyściec i niebo.
Emocjonalny szantaż
Jakiś czas temu przyjaciółka zauroczyła się w jednym z kolegów. Coś tam się między nimi zaczynało, ale się urwało. Teraz mi się spodobał, niesamowicie ikrzy między nami, chociaż jeszcze nie jesteśmy oficjalną parą, ale wiele czasu spędzamy razem, świetnie się dogadujemy, tęsknimy za sobą. Wszystko toczy się powoli, bez rozgłosu i chyba dlatego też jestem taka szczęśliwa, że to nasza i tylko nasza sprawa, a nie całej klasy. To mądry i wartościowy chłopak. Uznałam, że powinnam jej o tym powiedzieć. Była oburzona. Zażądała, abym natychmiast to urwała, bo przecież ona kiedyś z nim była i to niezręczna sytuacja, że przyjaźń jest ważniejsza. Czeka na moją decyzję i wierzy, że ja ją wybiorę. Pewnie, że wiele nas łączyło, ale ostatnio jakby coraz mniej. On jest zdumiony jej zachowaniem, twierdzi, że to szantaż emocjonalny.
16-latka
Męki dorastania
Ciągle mam "doła", chodzę smutna, nic nie jest w stanie mnie uszczęśliwić. Właściwie powinnam być szczęśliwa, bo "ziściła się" większość moich marzeń. Ale ja sama z sobą nie mogę wytrzymać. Codziennie płaczę, czasem zupełnie bez powodu. Ostatnio złapałam się na tym, że jestem wredna dla osób które kocham. Mam już dość swojego zachowania. W szkole, pomimo tego, że zawsze byłam wzorowa, opuszczam się, moje oceny już mnie nie satysfakcjonują. Widzę, że moje zachowanie nie podoba się nauczycielom i choć chcę je jakoś zmienić, to niezbyt mi się udaje. W domu właściwie ciągle się uczę. Siedzę zazwyczaj do północy, czasem później, potem słucham muzyki i płaczę. Ostatnio nawet w Kościele. Przypomniała mi się zmarła babcia i nie mogłam
powstrzymać łez. Ostatnio często przypominają mi się bliscy zmarli.. Tak bardzo mi ich brakuje.
13-latka
To nie koniec znajomości
Rozstałam się z moją klasą, przede mną liceum. Nie cieszę się na to, wręcz bardzo boję się, jak to będzie. W dzień zakończenia roku wszystkim nam było trudno. Później cały dzień w domu chowałam się po kątach i na każde wspomnienie płakałam. Jest mi bardzo ciężko, czuję, że coś we mnie umarło. A przecież to nie koniec znajomości, mam nadzieję.
Gosia
Tomasz Reczko
J 20,19-31 Słowa Ewangelii według świętego Jana Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana!”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”.
Nic z tego nie rozumiem
Kolega z klasy ślicznie się uśmiechał, odprowadzał po szkole, kilka razy przytulił. Byłam pewna, że mu na mnie zależy. Pewnego dnia widzę, że on przytula koleżankę, cmoka ją w policzek na powitanie, zagaduje do niej, żartuje z nią. Ale kilka dni później wpadliśmy na siebie w parku, ucieszył się, objął, zaprosił na lody. Nic z tego nie rozumiem.
15-latka
Różna wrażliwość
Koledzy ze mnie szydzą w okropny sposób, bo niby są nadmiernie uprzejmi, wręcz jakby byli mną zainteresowani, ale to wielka kpina i szyderstwo. Inna z koleżanek powiadomiła wychowawczynię, ale wybronili się, no teoretycznie nic złego nie robią. Jestem już kłębkiem nerwów, nie wiem, co robić. W dodatku katechetka powiedziała, że nie wolno nikogo nienawidzić, a ja już prawie nienawidzę.
Siódmoklasistka
