wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 9065 | WYNIKÓW
Na wesoło
On jest po prostu ideałem. Wszystkie dziewczyny na niego lecą. Tak się złożyło, że na większości lekcji siedzi blisko mnie i zawsze ze sobą rozmawiamy. Niedawno zaczęłam myśleć o nim inaczej niż o innych chłopcach. Chciałabym go lepiej poznać, ale boję się, że on się zorientuje i mnie wyśmieje. Chciałabym się też dowiedzieć, czy on się też mną interesuje. Tylko jak? On lubi żartować i łatwo zamienia wszystko w żart, więc często trudno się zorientować, czy w danym momencie żartuje czy nie. Zauroczyłam się.
Nastolatka
Zaistniałam, zadziwiłam
Dzisiaj w mojej szkole był apel podsumowujący 2 półrocze. Ja dostałam dyplom za zajęcie 1 miejsca w Szkolnym Konkursie Ortograficznym. A takie przebojowe dziewczyny z mojej klasy tak się na mnie dziwnie patrzyły. Pewnie z zazdrości. A mama mówi, że po prostu były ciekawe Ja zawsze byłam w klasie cichą myszką, a teraz się ujawniłam i zaczęłam ruszać. Co mam zrobić w tej sprawie?
Gimnazjalistka, kl. I
Apel do rówieśników
Naprawdę warto spróbować zmienić relację z rodzicem, bez względu na to, jaki jest problem. Jeśli to się nie uda, to chociaż nie traktować go źle, nie robić tego co ja robiłam. Bo kiedy przyjdzie moment, że nie będzie już odwrotu i nie będzie można przeprosić, a pojawią się wyrzuty sumienia, które nie są łatwe to pozbycia.
Odrobina wolności
Mam pewne problemy z rodzicami. Bardzo mnie kochają i się o mnie troszczą, wiem także, że nie chcą dla mnie źle. Problem w tym, że czuję się trochę zniewolona, ponieważ nie pozwalają mi założyć Facebooka, każą chodzić tylko w spiętych włosach, sprawdzają książki, które czytam, czytają moje SMSy z koleżankami i potem budują o nich opinię. Próbowałam z nimi pogadać, lecz jedyną odpowiedzią, którą słyszałam, było że oni chcą dla mnie dobrze i widocznie im nie ufam. Dodatkowo przestają mi ufać i mnie często sprawdzają najczęściej w błahych sytuacjach. Jak mam im wytłumaczyć, że mam już 15 lat i chcę trochę wolności?
15-latka
Ideał na horyzoncie
W czasie spotkań przed bierzmowaniem zwróciłam uwagę na niezwykłego kolegę. Bierze udział w akcjach charytatywnych, wspomaga schroniska, jest wolontariuszem i karmi okoliczne bezpańskie psy. Ponadto bardzo dobrze się uczy i ma wielu kolegów. Wiem, że nie ma dziewczyny. Podoba mi się z wyglądu i urzekło mnie ciepło bijące od niego. Rozmawiałam z nim tylko raz. Od września idę do tego samego liceum, do którego chodzi on i bardzo chciałabym się jakoś z nim poznać. Czuję, że to, iż go dostrzegłam, to jakiś znak od Boga, jednak cały czas się gorąco modlę i pytam Pana Boga, czy to ten chłopak. Nie wiem, jak do niego zagadać.
16-latka
Najpopularniejsze
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Załącznik #9435628
- Pomyśl sobie o koledze, którego najmniej lubisz
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Car na rowerze do Rzymu
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- My już wysłaliśmy kartę do Papieża, a wy?
- Kiedy wspominać będziemy świętych Acutisa i Frassatiego?
- O Frassatim „Mały Gość” pisał już prawie 90 lat temu
