wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 836 | WYNIKÓW
Wybrany przez Boga
Od miesięcy byłam na prawie każdej Mszy, do której on służył. Bardzo, ale to bardzo mi się spodobał, to zaangażowanie w parafię i bijąca od niego dobroć. Trochę zerkaliśmy na siebie, ale zabrakło nawet uśmiechów. Teraz dowiedziałam się, że ten chłopak idzie do seminarium. Czuję złość pomieszaną z roz-czarowaniem. Wiem, że nie mogę ingerować między niego a Boga. Marzę, aby poznać go i może liczyć, że zmieni plany. W końcu w jakimś sensie seminarium jest, oprócz nauki, czasem próby, prawda? Może to nie będzie dla niego? Jestem młoda, mogę poznawać ludzi, on tak samo, nic niczego nie wyklucza, a ja w sercu, cichutko, mogę liczyć na to, że akurat zmieni plany...
Co Pani o tym myśli?
17-latka
Biorę co dają
Brakuje mi miłości. Rodzice mi jej wcale nie okazują, nie przytulają, nie
Pamiętam, kiedy usłyszałam od nich głupie 'Kocham cię'. Nigdzie jej nie ma. Na chłopaka niby za wcześnie. Prosiłam Boga o miłość, ale on na przekór dał mi ją w złej postaci. W wakacje pisałam z pewnym chłopakiem, on zaczął. Trochę szkolny łobuz, pije, pali, ale w stosunku do mnie był miły i tak dalej. Pisał, że kocha. Wiadomo, że to niemożliwe, skoro wcześniej prawie się do siebie nie odzywaliśmy. Ale trzeba brać, co dają. Czyli taka 'miłość niemiłość' w postaci czatowania. Ale i to się niedawno urwało.
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Papież podziękował za życzenia urodzinowe
- Cierpienie Maryi
- Patrzeć oczami serca
- Załącznik #9423862
- Szklanka do połowy pełna
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
