wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3838 | WYNIKÓW
Wolność w przyjaźni
Jestem osobą towarzyską, otwartą, ale czuję, że najstarsza przyjaciółka odsuwa się ode mnie. Próbowałam z nią kilka razy o tym porozmawiać, ale ona zmienia temat, bagatelizuje problem, uważa, że się czepiam. Znamy się od przedszkola, teraz zbliżamy się do dorosłości. Jesteśmy w różnych szkołach, ale dawniej często spotykałyśmy się, pisałyśmy ze sobą, żyłyśmy swoimi sprawami. Teraz ona, owszem, opowiada o sobie, ale dla moich problemów nie ma czasu, nie odpisuje, nie zaprasza, więc już nie wiem, co o tym myśleć.
Licealistka
Nawiązać kontakt
Bardzo lubię jednego z kolegów z mojej klasy. Nie znamy się, bo on trzyma z chłopakami, ja z kilkoma dziewczynami. Nie odezwał się do mnie nigdy, ani cześć, nic. Jestem najlepsza z klasy, a on ma ostatnio trochę problemów z matematyką. Tak sobie myślę, że mogłabym mu pomóc, ale czy to dobry pomysł? Może on nie jest jakiś super przystojny, ale ostatnio kilka razy zachował się wobec mnie miło. Nasz wspólny czas w gimnazjum zbliża się do końca, szkoda.
Gimnazjalistka, klasa III
Zapraszaj i daj świadectwo
Moja przyjaciółka chodzi do Kościoła „w kratkę". Twierdzi, iż nie odczuwa potrzeby uczestniczenia we Mszy Świętej, a chodzi tylko po to, by sprawić mi przyjemność (wiem, że nie o to chodzi, ale czy to już jakiś postęp?) Nie jestem pewna, co robić. Czy dalej namawiać ją na msze i nabożeństwa z nadzieją, że dostrzeże w tym sens, czy stwierdzić, że to jej życie, jej wybór, nie chce to nie, droga wolna? Na razie nieustająco się za nią modlę.
15-latka
Przed balem
Jestem uczennicą 3 klasy gimnazjum. W tym roku tradycyjnie odbywa się bal gimnazjalny i już niedługo rozpoczną się próby. Jeden chłopak zaprosił mnie do tańca z nim, a ja się zgodziłam. Tylko wnet doszłam do wniosku, że wcale nie chcę z nim tańczyć! Odpycha mnie od niego, a w dodatku mam świadomość, że mu się podobam i dziwnie się z tym czuję. Drugi dzień marudzę siostrze nad uchem, ale ona twierdzi, że skoro się zgodziłam, to już przepadło. Co robić?
Gimnazjalistka
Wszystko psuję
Jest ode mnie 3 lata starszy, bardzo dojrzały i wartościowy. Nigdy nie sądziłam, że taki chłopak zainteresuje się mną. Pierwszy raz dzieje się coś takiego i ja wszystko psuję. Cieszę się na nasze spotkania w czasie prób, cieszę się na rozmowy z nim, a gdy to się dzieje, to zachowuję się odwrotnie niż chcę. On zagaduje, rozśmiesza, stara się, by było miło, a ja jestem milcząca, zamknięta, skała. Trochę łatwiej rozmawia się mi, gdy wieczorami piszemy, ale w realu blokada.
15-latka
Mylące sygnały
Od początku pobytu w szkole on mi się podobał. W pewnym momencie ja mu też. Dawał bardzo wyraźne sygnały. Tak mnie to cieszyło. Były rozmowy, żarty, wspólne przerwy, wychodzenie ze szkoły. A gdy już czekałam na wyznanie, to nagle koniec, oschłość, udawanie, że tego nie było. Pogodziłam się z porażką, co nie było łatwe. Modliłam się i modlę za niego, bo życzę mu samego dobra. Jestem skołowana, nie wiem, jak to rozumieć, bo bardzo mi na nim zależy.
15-latka
Nieporozumienia z mamą
Nie dogaduję się z mamą. Kłócimy o byle co. Prawie wszystkiego mi zabrania, nie mogę mieć własnego smartfona, nie mogę używać wulgaryzmów. Zmieniła mi hasło do komputera i teraz mogę z niego korzystać tylko, gdy mi pozwoli. Od jakiegoś czasu piszę na pewnej stronie opowiadania i pomaga mi to odpocząć. Jestem uczennicą piątkową, ale kiedy w tym roku doszły nam biologia, fizyka i chemia, to moje oceny się pogorszyły i na semestr miałam z tych przedmiotów 4. Niczego nie potrafię mamie wytłumaczyć.
Siódmoklasistka
Natłok problemów
Po pierwsze dokuczają mi w szkole, po drugie nie jestem zadowolona ze swoich ocen z matematyki. Obojętnie, ile się uczę, to i tak jest zawsze 4 albo gorzej. Po trzecie w domu nikt mnie nie rozumie. Przez to wszystko mam coraz niższą samoocenę(najbardziej przez dokuczanie w szkole),a ostatnio zauważyłam że coraz mniej czasu poświęcam na modlitwę itp. i przez to pogubiłam się w tym wszystkim. Proszę o pomoc bo ja już naprawdę nie wiem co robić.
12-latka
Wielkie szczęście
Mam wielkie szczęście. Mam dużo pasji, a w moim zabieganiu mam bardzo pomocną mamę, która mnie rozumie jak nikt i zawsze służy pomocą. Czasami nawet mam wrażenie, że nastolatki mają tyle problemów, a ja jestem jakaś inna. Mam drobne "problemiki", ale przecież da się je rozwiązać. Przeżywamy teraz najlepszy okres w życiu, nawiązujemy prawdziwe przyjaźnie, a jak jeszcze poznajemy Boga, to ma to świetnie skutki w przyszłości! Niestety niektórzy nie rozumieją mojego optymizmu, choć staram się ich nim zarazić.
14-latka
Szczerość wobec siebie
Chłopak, w którym byłam zakochana, jest teraz z inną dziewczyną. A ja chcę naprawić to, co było między nami wcześniej oraz bardziej wzmocnić przyjaźń. Próbuję małymi kroczkami i chyba jestem na dobrej drodze. Chciałabym jeszcze tylko porozmawiać z nim o tym, co się działo w trakcie jak byliśmy ze sobą. Chciałabym usłyszeć jakieś wyjaśnienie z jego strony. Jest dla mnie bardzo ważny i chcę, żeby był szczęśliwy. Miło by było, żebym jako dobra przyjaciółka była jednym z powodów jego szczęścia.
14-latka
Najpopularniejsze
- MGN 09/2025 Wersja PDF
- Czego się boisz?
- W niedzielę kanonizacja dwóch młodych Włochów
- Jezus panem młodym
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Szybsze jest zdrowsze
- Co czwarty bocian świata gniazduje w Polsce
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Za rok zaćmienie
