wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3839 | WYNIKÓW
Pomówienie
Mam cudowną rodzinę, łatwo nawiązuję kontakty, od wielu lat służę jako ministrant. Kolega z klasy, z którym się pokłóciłem, zaczął na forum publicznym wyśmiewać się ze mnie, twierdząc, że jestem gejem. Wszystko zaczęło się od bluzy, która wszystkim się spodobała, a dla niego stała się powodem do szyderstwa. Bardzo dobrze znam się na żartach, ale to co on robi nie ma wcale zabarwienia humorystycznego!
Gimnazjalista
Granice wymagań
Chcę nad sobą pracować, doskonalić się. Zaczyna się Wielki Post, więc tym bardziej mam sporo dobrej woli. Do tej pory też się starałam, ale nic to nie dawało. Nie jestem ciągle dobrą katoliczką. Teraz bardzo się staram o życzliwość i pogodę ducha w relacjach z rówieśnikami. Szacunek dla starszych. Pracowitość w domu. Ale najważniejsze są relacje z Panem Bogiem. Co by tu jeszcze poprawić?
15-latka
Wymagania są potrzebne
Mam pełnoletniego chłopaka. Na początku było pięknie, chociaż on mi nigdy nie powiedział, że mnie kocha, nawet nie padło pytanie o chodzenie. Strasznie dużo jego zachowań mi nie pasuje, a on twierdzi, że ja za dużo narzekam, że trudno mi dogodzić, że ciągle mam jakieś ale. Z drugiej strony chciałabym w końcu wiedzieć, kim dla niego jestem i jakie ma plany. Czy to za duże wymagania?
Licealistka
Kolejny dylemat
Zakochałam się w przyjacielu z mojej klasy. Jestem strasznie nieśmiała w takich sprawach i długo myślałam, czy mu to powiedzieć. W końcu powiedziałam mu połowę sekretu - że się zakochałam. On zgadł, iż chodzi o niego i zaproponował żebym z nim chodziła. I teraz mam dylemat, bo nigdy w życiu z nikim nie ''chodziłam'' i nie wiem jak to jest.
Zakochana.
Poskromienie złośnicy
Jestem w klasie i szkole lubiana, ale mam pewną wadę, nad którą bardzo bym chciała zapanować. Często powiem coś szybciej niż pomyślę. Szczególnie w obronie innych. Gdy czuję, że dzieje się coś niesprawiedliwego, to zaraz się odzywam, także do nauczycieli. Rówieśnikom walę prawdę w oczy, niestety, chyba ich czasami ranię. Po wybuchu zawsze żałuję, przepraszam, ale chcę się wreszcie zmienić. Tylko jak?
Gimnazjalistka
W każdym znajduje się przynajmniej odrobina dobra. Trzeba je tylko odnaleźć.
Śniło mi się, że jestem blisko swego domu, na olbrzymim placu zabaw, gdzie bawiły się gromady dzieci. Jedne śmiały się wesoło, inne przeklinały. Tak byłem tym zdenerwowany, że wpadłem między nich i waląc gwałtownie pięściami próbowałem ich pohamować. W tym momencie ukazała mi się postać. Mężczyzna. Miał na sobie spływający do ziemi płaszcz, a z twarzy promieniowało takie światło, że nie mogłem na niego patrzeć.
Proste rozwiązanie
Jestem osobą bardzo spokojną, życzliwą, nie miałam nigdy wrogów, dobrze się uczę. Ostatnio jedna z koleżanek wyraźnie coś do mnie ma. Wiem, że źle nastawia do mnie inne osoby, że mnie obgaduje. Unika mnie, ale ja czuję jej niechęć. No i wzrasta i we mnie coraz większa niechęć przechodząca powoli w nienawiść. Żyłam spokojnie, póki ona nie zaczęła mieszać. Chciałabym się jej pozbyć z klasy.
Gimnazjalistka
Nie warto zaczynać??
Znamy się dobrze, przyjaźnimy nawet. Zauważyłam jednak, że coś się zmieniło, że inaczej na mnie patrzy, że inaczej rozmawia, traktuje mnie. Czuję, że lada moment padnie pytanie o chodzenie. A ja nic nie czuję. Poza tym, jestem zdecydowaną przeciwniczką chodzenia w gimnazjum. Ale nie chcę tracić fajnego przyjaciela. Poza tym, rozejdziemy się wnet doi różnych szkół, poznam nowych kolegów, więc po co teraz coś zaczynać?
Gimnazjalistka
Coś się pogarsza
Mam 11 lat i chodzę do 5 klasy W tamtym roku miałam w szkole dobre oceny (średnia 5.25) a teraz coś się pogarsza... Nie wiem czemu mam coraz gorsze oceny! W czwartej klasie trójki zdarzały się raz na pół roku
Teraz coraz częściej! Boję się, jak będzie w szóstej klasie Dodam, że jestem niecierpliwa i pośpieszna Najgorzej radzę sobie z matematyką.
Uczennica klasy V
Sama radość
Od dawna zwróciłam uwagę na rok starszego kolegę. No i kilka dni temu, gdy sama wracałam ze szkoły, nagle zeszłam się z nim. Ja szłam wolno, on szybko i nagle mnie mijał. Zatrzymał się, przywitał i dalej szliśmy razem. To były niezwykłe chwile. Rozmawiało się cudownie! Jeszcze przez dłuższą chwilę staliśmy pod moim domem. Jestem oszołomiona i tak bym chciała jeszcze z nim rozmawiać.
13-latka
