wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 597 | WYNIKÓW
Dziecinne zachowanie
Zakochany we mnie kolega z klasy został przeze mnie parokrotnie odrzucony. Irytował się, bo nie chciałam się z nim związać i dlatego, że bliżej zaznajomiłam się z jego kolegami. Wyskoczył do mnie z wyzwiskami i pretensjami, stwierdził, że to koniec znajomości. Następnego dnia zostałam wyrzucona z klasowej grupy klasowej na facebooku, co jest jednoznaczne z wyrzuceniem z klasy. Potem kolejne szykany, na co ja z innym kolegą udawałam parę. Teraz myślę już tylko o liceum, które zacznę we wrześniu.
16-latka
Zawsze jest rozwiązanie
Niestety, nie mogę skorzystać z Pani pomysłów, jeśli chodzi o sytuację na katechezie. Dopiero niedawno (końcówka 6 klasy i w 1 gimnazjum) zaczęłam się otwierać na ludzi i stałam się bardziej towarzyska. Dawniej siedziałam w domu i nie spotykałam się z koleżankami. Nie chcę się wychylać przed tłum także z tego powodu, że ja byłam jedną z osób, które najbardziej przeszkadzały na lekcji.
Gimnazjalistka, kl. I
Raczej z mamą
Nie rozmawiam w zasadzie z nikim, tylko z jedną przyjaciółką. Oprócz niej to czas spędzam z mamą. Jest mi żal, gdy widuję w sklepach roześmiane dziewczyny. Ja chodzę raczej z mamą. Wiem, że jest głupie, ale co mam zrobić? Jestem chyba nieciekawa, nie mam tematów do rozmów, boję się ciszy w rozmowach. A chłopaka to na pewno nie będę nigdy miała.
Licealistka
Wystarczy przebaczyć
Moje "niby przyjaciółki " wciąż starają się mi jakoś dopiec, poniżyć. Wiem, że zazdroszczą mi dobrych ocen, starają się udowodnić, że jestem od nich inna. Gdy próbuję o tym porozmawiać, wygłupiają się i zmieniają temat. Chciałabym im przebaczyć, jednak to nadal sprawia mi przykrość. Czy przebaczenie polega na tym, żeby zapomnieć o tym, co się stało? Czy gdy będą mi dokuczać, mam schylić głowę i odejść? One nie zdają sobie sprawy, że robią mi przykrość.
Nastolatka
Droga pasja
Całym moim życiem jest jeździectwo, a los tak bardzo chce mi je zabrać. Z zewnątrz mogłoby się wydawać, że moje życie jest super. Moi rodzice rozkręcili wielką firmę, pieniędzy nie brakuje. Podziwiam głównie tatę, chociaż nigdy nie miał dla mnie czasu. Własną pracą doszedł do wszystkiego. Konie to moja pasja, a to kosztuje. Rodzie wolą pieniądze na trenera wydać inaczej, uważają, że to do niczego mi się nie przyda itd. Jak przekonać rodziców, a może zarobić pieniądze?
15-latka
Najpopularniejsze
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Szklanka do połowy pełna
- Patrzeć oczami serca
- O posłuszeństwie
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
