wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2445 | WYNIKÓW
Jak pomóc zaślepionej?
Koleżanka ma chłopaka, jednak, ów kolega zupełnie ją zmienił. Każe jej zrywać kontakty, bo on ma uprzedzenia. My-dziewczyny z klasy, naprawdę nie lubimy jej chłopaka. Nie zachowuje się dobrze w stosunku do nas, jest samolubny i myśli, że jest idealny. Nasza koleżanka natomiast, jest naprawdę fajną
dziewczyną, a my boimy się, że to ją zniszczy. Co mamy zrobić? Żadne rozmowy już nie pomagają. To jej pierwszy chłopak.Lata za nim, wykonuje jego polecenia, aż nam jej żal i wstyd, bo to świetna i wartościowa dziewczyna.
Zagubiona piętnastolatka
Mama wie najlepiej?
Mimo że się dobrze uczę, dużo w domu pomagam itp. to wciąż szukam akceptacji. Zawsze starałam się przypodobać otoczeniu, być do nich podobna. Jasna sprawa, że mi się nie udało. W technikum zaczęłam z tym walczyć. Staram się być sobą, ale pozostaje ta rysa z dzieciństwa.
Każdy cel, którego się podjęłam brzmiał: "może w końcu docenią, pochwalą". To mi zostało. Z tym też próbuję się uporać. Mimo że tyle działam, wciąż nie potrafię się zaakceptować.
Ostatnio coraz trudniej dogadać mi się z mamą. Nie rozumie mojego systemu wartości, dlatego nie odzywam się i tylko zaciskam zęby, żeby znów jakiejś kary nie dostać. Czasem ciężko wytrzymać. Mama nie słyszy mnie. Nie słyszy moich argumentów. Widzi tylko, że krzyczę, że ciągnę, żeby było na moje. Kiedy próbuję wrócić do tematu na spokojnie, to i tak nic nie daje. Jak w piosence Arki Noego: "Mama kocha, Mama wie najlepiej!" I choć w niej chodzi o Maryję, to i tu pasuje. Tylko, że mama nie zawsze daje radę tak dobrze, jak Mama.
16-latka
Nadmiar ambicji
Od zawsze byłam bardzo dobrą uczennicą, co roku świadectwa z czerwonym paskiem, zawsze przygotowana do lekcji, odrobione zadania, itd. Męczą mnie straszne ambicje. Dużo czasu poświęcam na naukę, jednak w razie jakiegoś niepowodzenia, złej oceny, bardzo źle na to reaguję- "załamuję się" i cały dzień mam już zmarnowany. Moi rodzice nie stawiają mi wymagań- w razie niepowodzeń, mówią mi, żebym się nie przejmowała. Problem leży we mnie, w mojej głowie i nie wiem, jak sobie z tym radzić. Nie potrafię się nie przejmować. Mam też ogromne kompleksy. Ciągle mi się coś w sobie nie podoba, mimo tego, że jestem podobno bardzo szczupłą. Dziewczyny w gimnazjum, zazdrosne o oceny, ciągle nazywały mnie brzydką i grubą. Teraz ludzie mnie lubią i nie narzekam na brak znajomych
15-latka
Najpopularniejsze
- Wakacje z "Małym Gościem"
- Papież wraca do Castel Gandolfo
- Papież Franciszek w oczach dzieci
- Trzy myszki
- Na upały najlepsze jest... mleko!
- Iść za Nim i zaufać
- "Wybrali Chrystusa" – mama bł. Karola Acutisa o wspólnej kanonizacji z bł. Frassatim
- Jak reagować na lęk?
- Załącznik #9321062
- Wsiąść do pociągu bieszczadzkiego. Podróż najwyżej położoną wąskotorówką w Polsce
